ขุมทรัพย์จากการปรารถนา : หน้า 108/407

ขุมทรัพย์จากการปรารถนา บัดนี้เราได้ปราถนาซึ่งกันและกันแล้วว่า หากใครได้เห็นได้ยิน หรือสงสัยดีดี ในข้อวิธีปฏิบัติใดก็ ตามที่ขวางต่อหนทางไปสู่พุทธะ ไม่ถูกต้องร่องรอยในพระพุทธศาสนา ก็ให้แนะนำตักเตือนใจ เราจะไม่โกรธ จะทำใจของเราให้มีปิยดี มีความเบิกบานและสำนักในพระคุณของผู้แนะนำว่านว่า เป็นประดุจผู้ชุ่มทรัพย์อันประเสริฐให้แก่ว่าเรา "ขุมทรัพย์" ในที่นี้ไม่ใช่ โลกียทรัพย์ แต่หมายถึง เครื่องปลื้มใจของพระอริยเจ้า คือตะพระนิพพานนั่นเอง ใครซึ้งกันทางส่งให้ไปสู่นิพพานได้ เราก็จะไปทางนั้น หรือใครเห็นว่า สิ่งใดจะเป็นอุปสรรคต่อการเข้าสู่ธรรมก็จะแนะนำตักเตือนกันและกัน เพราะฉะนั้น นับตั้งแต่วินี้เป็นต้นไป เมื่อเราได้เปิดใจให้ซึ่งกันและกันแล้ว ก็ขอให้ลูกทุกคนปฏิบัติในคำแนะนำตักเตือนประดุจได้รับอาหารอันโอชา หรือขุมทรัพย์อันบริสุทธิ์แก่ตัวของเรา อย่าได้ขุ่นข้องหมองใจบัคคลที่มาแนะนำ การแนะนำตักเตือนกันนั้น ต้องดูเวลาและอารมณ์ว่า เขาพร้อมที่จะรับฟังไหม ถ้าเขายังไม่พร้อม ก็ต้องรอจนกว่าเขาจะพร้อม รวมทั้งดูความพร้อมของตัวเรา ด้วย เหมือนการปลูกผลไม้ ก็ต้องค่อยจังหวะ พระจันทร์เต็มดวง พระธรรมเต็มใจ ๒๗