การบำเพ็ญสมณธรรมและวัฏฐาในพระพุทธศาสนา : หน้า 354/407

กิเลสตระกูลนี้มันจะฟูขึ้นมา นี่เป็นเรื่องแปลกแต่ง จริง และก็คิดขึ้นทุกยุคทุกสมัย เพราะฉะนั้นการวัฏฐาฯจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่ง ระหว่างที่ออกไปบำเพ็ญสมณธรรมตามปฏิบหา คำว่าอยู่ตามลำพังให้ระวังความคิด อยู่กับมิจฉาทิ้งให้ระวังวาจานี้เป็นเรื่องจริงแท้ทีเดียว บางทีเกิดถามวิตกกังวลที่จะสิก จะด้วยเหตุอันใดก็ตาม เมื่อเพื่อนภูกูได้ข่าว ก็จะอาศัยความเห็นชอบ ความรัก ความปรารถนาดี เดินทางไปเป็นกัลยาณมิตรให้ เตือนสติให้เห็นโทษภัยของกามวิตก นั้น จะได้หวนกลับคืนมาสู่โน่นธนดังเดิมของตน หรือเกิดเหตุการณ์กระทบกระทั่งกันด้วยเหตุอันใดอันหนึ่งก็ตาม ก็จะได้พูดคุยให้เข้าใจให้ถ้อยทีเดียว ให้รักและสามัคคีกันอย่างนี้ เป็นต้น จึงมีความจำเป็นจะต้องมีการปวารณากันในวันสุดท้ายของการอยู่จำพรรษาร่วมกันก่อนที่จะย้ายออกไปบำเพ็ญสมณธรรม วันนี้เราได้วรณาทันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็อย่าให้เป็นเพียงธรรมเนียมปฏิบัติ อยาให้เป็นสิ่งที่เป็นความตั้งใจจริง ด้วยความรักและปรารถนาดีต่อเพื่อนสหธรรมิกที่แหล่งเพราะเราอยู่ร่วมกันเป็นหมู่คณะใหญ่ ปีนี้พระภิกษุจำพรรษาถึง ๙๖๒ รูป ก็ยังไม่ทราบว่ามีอัตรามากกว่านี้ไหม ก็ถือว่าเป็นจำนวนมากทีเดียว และก็มีสามเณรจำนวน ๒๒๑ รูป ยอดรวมก็ ๑,๒๓๓ รูป