ข้อความต้นฉบับในหน้า
งานจันทร์ที่ ๒๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕
วันนี้ก็ยังไม่พูดอะไรมาก เพราะสงสารลูกพระลูกเณรที่ตากแดดอยู่ด้านนอกอุโบสถ จำได้ว่าตอนเข้าพรรษาก็เปียกฝน ออกพระธาตากาตแดด เจ่ทั่งเย็นทั้งร้อนเลยนะ เพิ่งทราบวันนี้ว่าพรรษาแต่ละรูปเยอะ ๆ กันแล้วทั้งนั้น โดยเฉพาะของหลวงพ่อเอง เผลอประเดี๋ยวเดียว ปีนี้ ๔๗ พรรษาไปแล้ว
บวชอย่างมีเป้าหมาย
ตลอด ๑๔ พรรษาของหลวงพ่อ นึกย้อนหลังตั้งแต่วันแรกที่ได้เข้ามาสู่เพศสมณะ ก็ทำงานพระศาสนาเรื่อยมาจนกระทั่งถึงปัจจุบันนี้ ไม่มีสักวันที่จะเบื่อน่ายในเพศสมณะ มีเฉพาะตอนบวชช่วงแรก ๆ ที่กำลังปรับตัวให้เข้าหมู่เข้าพวกเขาได้ เพราะมันยังเป็นของใหม่อยู่ แต่ก็ไม่ได้เบื่อหน่ายในเพศสมณะ ปรับว่าอย่างไรถึงจะเป็นพระแท้ ทั้งที่เตรียมตัวบวชมาเป็นลานๆ แต่เวลา บวชขึ้นมา จริง ๆ ช่วงแรก ๆ ก็ต้องปรับตัว ปรับทุกอย่างเลย แต่พอ ตั้งหลักได้ก็อยู่เองอย่างมีความผาสุกเรื่อยมา
ทั้งนี้เพราะการบวชของหลวงพ่อนั้นบวชอย่างมีเป้าหมาย บวชเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง เพื่อศึกษาอวิชชาอย่างบูรณาการดูเหมือนว่าบวชเพื่อศึกษาวิชชาธรรมกายนี้จะเป็นหลักมาก ๆ เพราะได้ศึกษามาตั้งแต่ก่อน
๑๙๘๐ ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา)
www.kalyanamitra.org