ที่สุดแห่งกองทุกข์ อันเป็นความสำเร็จสูงสุดของชีวิต : หน้า 112/407

ที่สุดแห่งกองทุกข์ อันเป็นความสำเร็จสูงสุดของชีวิตตามเยี่ยงอย่าง บัณฑิตในกาลก่อน สูตรสำเร็จเข้าถึงธรรม พวกเราทุกรูปที่ได้มาอยู่ร่วมปฏิบัติธรรมนี้ เป็นผู้มีบุญที่ได้ สั่งสมมาแต่ปางก่อนมากพอที่จะเข้าถึงธรรมภายในได้ แต่เรายังขาดการ ปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง จริงจัง แล้วก็วางใจไม่ถูกหลักล ไม่ถูกวิธี จึงยังไม่เข้าถึงเดี๋ยวนี้ แต่ด้วยกำลังบุญของทุกๆ รูปนั้นสามารถเข้าถึง เดี๋ยวนี้ได้ ถาหากเราวางใจเป็น และสามารถจัดอุปสรรค คือ การ ทำไม่จริงจัง ไม่ต่อเนื่อง ถาทำได้อย่างนี้แล้วต้องเข้าถึงกันทุกรูป อย่างแน่นอน การทำอย่างจริงจังและต่อเนื่องนั้น คือ นั่ง นอน ยืน เดิน หลับตา ลมตา หายใจเข้า หายใจออก เราทำอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ตื่นนอน กระทั่งเข้านอน อย่างนี้เรียกว่า ทำจริงจังและต่อเนื่อง แต่มาบครั้งในความเคยชินของพวกเรา ซึ่งเป็นอุปนิสัยติดตัว เราเริ่มแต่สมัยเป็นวรรณะ คือ เรักจะส่งใจไปที่อื่น ปล่อยจิต ปล่อยใจให้ลื่นไหลตามกระแสของอารมณ์ นาน ๆ จึงนำใจกลับ มาที่ศูนย์กลางกายสักที เดี๋ยวก็หลุดไปอีกแล้ว ปล่อยใจเพลิดเพลินกัน ไปอย่างนี้ เรียกว่า ทำไม่จริงจัง ไม่ต่อเนื่อง