การเดินทางสู่พระนิพพาน : หน้า 182/407

คอยประคองให้เรายุขึ้น จนยืนขึ้นอย่างแน่นอน และก้าวเดินต่อไปในเส้นทางธรรม ด้วยความอาจหาญ ด้วยความปีติยินดี ๗ วัน ๗ เดือน ๗ ปี ไม่ว่าเราจะอยู่ในเพศสัมพันธ์ หรือเพศร่วมนึกตาม ยังมีกิจที่จะต้องทำกันต่อไป นั่นคือการแสงหาหนทางพระนิพพานซึ่งมีอยู่แล้วในตัวของเรา เป็นเรื่องที่น่าแปลก สิ่งที่อยู่ใกล้แต่การแสงหามักจะทำกันอย่างไม่เต็มที่เต็มกำลัง เราก็จะใช้เวลาให้หมดไปในเรื่องราวที่ไม่เป็นสาระ ถ้าเป็นนักบวชก็ให้สังเกตใจของเราในแต่ละวันว่า ยังมุ่งอยู่ตรงจุดที่จะเดินทางไปสู่อุตนิพพานได้มากน้อยแค่ไหน ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว มักจะหลุด ไม่ค่อยตอบเนื่องสักเท่าไร เพราะประสบการณ์ภายในเป็นเครื่องบ่งชี้ว่า เราได้ให้ความเอาใจใส่กับสิ่งนี้จริงจังแค่ไหน หลวงพ่อเชื่อมันในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า ถ้าถึงใจจริงแล้วเราต้องบรรลุอย่างแน่นอน อย่างเร็ว ๗ วัน อย่างกลาง ๗ เดือน อย่างช้า ๗ ปี ถ้าอาจจริงเอาจริงแล้ว ไม่ควรจะเกินเลย ๗ ตามที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ วันนี้หลวงพ่อสังเกตเป็นพิเศษ อยากเห็นหน้ากรุป เพื่อจะดูว่า กำลังเข้า ๗ วัน ๗ เดือน ๗ ปีหรือเปล่า พรรษาก็สูง ๆ กันเยอะ