ข้อความต้นฉบับในหน้า
วันพุธที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๖
วันพรุ่งนี้เป็นวันออกพรรษา เราจะสังเกตได้ว่าระยะเวลาหนึ่งพรรษาไม่ นานเลย แค่เราทำกิจกรรมให้เป็นไปตามปกติชั่วประเดี๋ยวก็หมดเวลาแล้ว
พวกเราทุก ๆ รูป เป็นผู้ที่สมัครใจไปพระนิพพานด้วยกันทั้งนั้น
ที่เราสมัครใจ ก็เพราะว่า เราได้เห็นภัยในวัฏสงสาร เห็นการเวียนว่ายตายเกิดเป็นทุกข์ เห็นว่ากลอสะเป็นสาเหตุแห่งความทุกข์ทั้งหลาย
เรามีความปรารถนาที่จะขจัดกลอสะให้หมดสิ้นไปตามคำสอนของพระสัมพุทธเจ้า จึงได้สมัครใจมาบวชกัน
เหตุที่เป็นอย่างนี้ เพราะเราได้ศึกษาพุทธประวัติและคำสอนของพระสัมพุทธเจ้า ตั้งแต่อายุที่พระองค์ยังเป็นพระบรมโพธิสัตว์อยู่ นั้น ในแต่ละชาติที่ผ่านมา พระองค์ได้รับคำแนะนำสั่งสอนจากบัณฑิตนักปราชญ์มากมาย ตายแล้วเกิดใหม่ก็ศึกษากันใหม่ เป็นอย่างนี้เรื่อยมาจนกระทั่งชาตินี้ว่า จุดหมายปลายทางของชีวิตมนุษย์คือ พระนิพพาน
และจะไปอายตนพิพานได้จะต้องขจัดกลอสะให้หมดสิ้นไป พระองค์สร้างบารมีศึกษาและฝึกฝนอบรมตนเองเพื่อขจัดกลอสะ เอาแต่ยังมีชีวิตเป็นอราวัล เป็นนักบวช จนกระทั่ง
๒๕ ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาวรณา)
www.kalyanamitra.org