วันออกพรรษาและพระนิพพาน ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 145
หน้าที่ 145 / 407

สรุปเนื้อหา

ในวันออกพรรษา เราได้สังเกตถึงความรวดเร็วของเวลาที่ผ่านไป โดยเฉพาะหากเรามีกิจกรรมที่เตรียมตัวอย่างต่อเนื่อง ทุกรูปที่ได้บวชล้วนสมัครใจมุ่งสู่พระนิพพาน เนื่องจากได้เห็นภัยในวัฏสงสารว่าการเวียนว่ายตายเกิดนั้นคือทุกข์ การไปพระนิพพานจึงต้องขจัดกลอสะ พระสัมพุทธเจ้าทรงมุ่งมั่นในการฝึกฝนและสร้างบารมี เพื่อให้เราสามารถบรรลุถึงจุดหมายปลายทางในชีวิตมนุษย์คือพระนิพพาน

หัวข้อประเด็น

-วันออกพรรษา
-พระนิพพาน
-กลอสะ
-คำสอนของพระสัมพุทธเจ้า
-วัฏสงสาร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

วันพุธที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๖ วันพรุ่งนี้เป็นวันออกพรรษา เราจะสังเกตได้ว่าระยะเวลาหนึ่งพรรษาไม่ นานเลย แค่เราทำกิจกรรมให้เป็นไปตามปกติชั่วประเดี๋ยวก็หมดเวลาแล้ว พวกเราทุก ๆ รูป เป็นผู้ที่สมัครใจไปพระนิพพานด้วยกันทั้งนั้น ที่เราสมัครใจ ก็เพราะว่า เราได้เห็นภัยในวัฏสงสาร เห็นการเวียนว่ายตายเกิดเป็นทุกข์ เห็นว่ากลอสะเป็นสาเหตุแห่งความทุกข์ทั้งหลาย เรามีความปรารถนาที่จะขจัดกลอสะให้หมดสิ้นไปตามคำสอนของพระสัมพุทธเจ้า จึงได้สมัครใจมาบวชกัน เหตุที่เป็นอย่างนี้ เพราะเราได้ศึกษาพุทธประวัติและคำสอนของพระสัมพุทธเจ้า ตั้งแต่อายุที่พระองค์ยังเป็นพระบรมโพธิสัตว์อยู่ นั้น ในแต่ละชาติที่ผ่านมา พระองค์ได้รับคำแนะนำสั่งสอนจากบัณฑิตนักปราชญ์มากมาย ตายแล้วเกิดใหม่ก็ศึกษากันใหม่ เป็นอย่างนี้เรื่อยมาจนกระทั่งชาตินี้ว่า จุดหมายปลายทางของชีวิตมนุษย์คือ พระนิพพาน และจะไปอายตนพิพานได้จะต้องขจัดกลอสะให้หมดสิ้นไป พระองค์สร้างบารมีศึกษาและฝึกฝนอบรมตนเองเพื่อขจัดกลอสะ เอาแต่ยังมีชีวิตเป็นอราวัล เป็นนักบวช จนกระทั่ง ๒๕ ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาวรณา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More