ความจำเป็นของการบวชและการปวารณาในพระพุทธศาสนา : หน้า 387/407

24 ตุลาคม พ.ศ. 2555 การบวชนา เป็นเรื่องจำเป็นสำหรับพระกนุุที่บวชมา มีวัตถุประสงค์เพื่อการทำพระนิพพานให้แจ้ง สัลดตนให้พันจาก กองทุกข์ ชำระกายวาจาใจของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ที่สุดพันจากกิเลส อาสะไปสู่อาจนิพพาน ที่บอกว่ามีความจำเป็นก็เพราะผู้ที่เข้ามาบวชนั้น ล้วนมีกิเลส อาสะกันทั้งสิ้น มาบวชก็ต้องการทำให้กิเลสหมดไป แต่เพราะยังมี กิเลสนี่และ บางครั้งเราอาจพลาดพลั้งประพฤติไม่ถูกต้องตาม พระธรรมวินัย จะโดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม ซึ่งก็จะทำให้เราพลาด โอกาสในการบรรลุสมรรถผลนิพพาน เพราะฉะนั้นจึงต้องมีการเตือน และนำซึ่งกันและกัน เหตุที่ต้องมีการปวารณา เพราะว่าการเตือนกันนั้น เป็นสิ่งที่ทำได้ง่าย ทั้งผู้เตือนก็ดี และผู้ถูกเตือนก็ดี ถ้าหากไม่เข้าใจ วัตถุประสงค์ของการแนะนำเตือนหรือเป็นกลายมิติให้กันแล้ว ก็จะเกิดความขัดเคืองใจเกิดขึ้น จะทำให้ขาดความสามัคคีในหมู่คณะ เวลาบำเพ็ญสมถะธรรมใกล้ก็จะฟุ้งซ่านุนาม เพราะฉะนั้นจึงจำเป็นต้อง มีการปวารณากันเอาไว้ โดยจะเลือกเอาวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 ซึ่งเป็นวันสุดท้าย ของการอยู่จำพรรษา เป็นวันมหาปวารณา เพราะว่ากายในสมัยพุทธกาล ๐๖ ชีวิต สมณะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org