วันมหาวารนะ และความสำคัญทางพระพุทธศาสนา : หน้า 89/407

วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ เป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา เพราะเป็นวันมหาวารนะ โดยพระภิกษุสงฆ์ผู้ได้อิฐฐฐานำพรรษา ในอารามต่าง ๆ จะพร้อมเพรียงกันประกอบกิจกรรม ดำเนินตามแบบ อย่างแห่งอริยประเพณี อันพระภิกษุผู้ร่วมกันครอบพรรษาเหล่านี้จะได้กล่าวปวารณา หรือเปิดโอกาสให้กัน และกัน บอกกล่าว ตักเตือน ในสิ่งที่ภรองค์พึงปรับปรุงแก้ไข พิธีอันสำคัญนี้เป็นพระพุทธานุญาต เพื่อพระภิกษุสงฆ์จะได้เป็นผุ้งจากงามเรียบร้อยด้วยพระธรรมวินัย เป็น ศาสนาทายาทผู้เจริญยิ่งด้วยศาสมดธรรม มีความบริสุทธิ์บริบูรณ์ สมฐานแห่งทักษิณยบุคคล กำหนดวันมหาวารนะ ครั้งหนึ่ง เมื่อพระผู้มาพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตพระนครศรี มีภิกษุหลาย รูปซึ่งรู้จักและคุ้นเคยกันมาก่อน ได้มายังจำพรรษาร่วมกันในอาวาส แห่งหนึ่งในโกศลชนบท ภิกษุเหล่านั้นได้ปรึกษากันว่า ด้วยวิธีการ อย่างไรกหนอ พวกเราจึงจะอยู่จำพรรษาร่วมกันด้วยความผาสุก มี ความสามัคคีปรองดอง ไม่ทะเลาะวิวาทกัน และไม่ต้องลำบากเรื่อง อาหารบิณฑบาต ครั้งแล้วได้ปรึกษากันต่อไปว่า หากพวกเราจะไม่ทักทายปราศรัย พูดคุยซึ่งกันและกัน รูปไดฺบิณฑบาตกลับมา ถึงกันก่อน ให้รูปนั้นอูอสนะ