การสร้างบารมีและการทำภารกิจในพรรษา : หน้า 223/407

ทำกันมาทุกพรรษา ซึ่งเราจะขึ้นอกขึนใจ ก็นั่นอยู่กับว่าเราประกอบเหตุนั้นมากน้อยเพียงใด เรายังไม่ชนเขา ภายในพรรษาที่ผ่านมานี้ เราทำภารกิจด้วยจิตใจคงคู่กันไป ปัญหามีเราทำกันไป บุญเราก็สร้างกันไป ภาวนาก็เจริญกันไป ยากที่ใคร ๆ จะทำได้อย่างเรา แต่อย่างไร ตาม เราไม่ควรประมาณ จะต้องใช้ชีวิตของเราให้เป็นประโยชน์ต่อการสร้างบารมีให้ยิ่งไปกว่านี้ เพราะว่าเรายังเป็นบ่าวเป็นทาสของกิเลสอาสะทั้งหลาย ทั้งความโลกโกธรยังมาบังคับบัญชาเราอยู่ ซึ่งเรารู้ตัวของเราเอง และเป้าหมายของเราต้องการจะหลุดพ้นจากสิ่งเหล่านี้เพื่อไปสู่ที่สุดแห่งธรรม อย่าพึ่งชะล่าใจว่าเรามีบุญมีบารมีเยอะแล้ว ทำแค่นี้มากพอแล้ว จะนอนทอดหยู่หรือหยกในการสร้างความดีเอาไว้ก่อนจะหยุดบ้าง หย่อนบ้าง อย่าคิดอย่างนั้น เพราะเมื่อความตายไม่มีนิมิตหมาย เป้าหมายชีวิตยังไม่ปรากฏ นั่นเป็นเครื่องยืนยันว่าว่าเรายังบารมีอ่อนอยู่ ยังจะต้องสร้างให้มันแก่กล้าขึ้นไปอีก วันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการอยู่จำพรรษาร่วมกัน เรียกว่า “วันมหาปวารณา” ซึ่งจะต้องรักษาอีกหนึ่งราตรี พรุ่งนี้จึงเป็น