ความรับผิดชอบและการทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้า : หน้า 274/407

เพราะฉะนั้นทุกชีวิตจะมีส่วนร่วมในการรับผิดชอบซึ่งกันและกัน จะต้องช่วยกันประคับประคองแต่ละรูปให้มีข้อวัตรปฏิบัติไม่ให้ผิดไป จากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะถ้าปฏิบัติตามคำสอนของ พระพุทธองค์แล้ว เป็นได้อย่างเดียวคือเป็นอย่างที่พระพุทธเจ้าเป็น คือ หมดกิเลสอาสะ สมบูรณ์ทั้งวัชซาและจรนะ เมื่อถึงวันสุดท้ายก่อนออกพรรษาหนึ่งวัน จะมาประชุมพร้อมกัน ปวรณากว่า ใครเห็น ได้ยิน หรือสงสัยว่า ข้ามเจ้าทำบุพร่องผิด พลาดคคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรงไหนจะให้ช่วยแนะนำ ตักเตือนโดยธรรมด้วยเก็บ เอ็ด เพราะถ้าพึ่งเราดูตัวเองบางครั้งก็ไม่ทราบ ว่ามนบพร่องผิดพลาดตรงไหน คิดว่าเราทำดีแล้ว หรือบางทีก็ไม่รู้ ทำเพราะอยากทำ เพราะความเคยชิน ให้ช่วยชี้ช่องเหมือนชุมทรัพย์ และนำตักเตือนโดยธรรมด้วยความรักและปรารถนา และจะกราบ ขอพระคุณอย่างยิ่งเลยที่ได้ช่วยชี้ชุมทรัพย์ให้ เหมือนชี้หนทางที่ ถูกต้องให้แสวดว่า ทางนี้สว่าง ทางนี้ดี ทางนี้บาย ทางนี้สุด จะเป็น พระคุณอย่างยิ่งในการแนะนำนะ สมัยนั้นให้มานั่งทั้งกบาลใกล้ ๆ กัน เพราะยังไม่มีไม้คีด จะได้ ได้ยินกันทั่วถึง และปวรณากันไปตามลำดับพรรษา เป็นการลดนานะ ทิฐิสุดสำหรับพระราชสูง ๆ เพราะถ้าไม่วรณกันอย่างนี้ ผู้ม พระราชาน้อยจะไม่กล้าเตือน แม้แต่จะพูดอ้อม ๆ หรือเสียง ๆ เคี้ยง ๆ แต่ถ้าปราหกกันอย่างนี้ค่อยกล้าที่จะแนะนำ