การเป็นคนว่าง่ายในพระธรรม ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 101
หน้าที่ 101 / 407

สรุปเนื้อหา

พระอัมมภัสสีพุทธเจ้า ได้ทรงวิสุทธิปรารภกับภิกษุ 100,000 รูป ณ กรุงสรวณะ เกี่ยวกับความสำคัญของการเป็นคนว่าง่าย แม้ภิกษุบางรูปจะได้รับคำสอน แต่ถ้าไม่เปิดรับ ก็จะไม่ก้าวหน้า มีการเน้นให้ภิกษุที่หวังความเจริญควรมีคุณสมบัติดังนี้: ไม่มีความปรารถนาลามก, ไม่กดขี่คนอื่น, ไม่โกรธง่าย และไม่ให้ความโกรธควบคุม จึงจะทำให้มีความเข้าใจในพระธรรมได้ดียิ่งขึ้น dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติตนอย่างไร
-ธรรมที่ทำให้เป็นคนว่าง่าย
-การพัฒนาตนเองในพระธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระอัมมภัสสีพุทธเจ้า ทรงทำวิสุทธิปรารภทามกลางภิกษุ ๑๐๐,๐๐๐ โกฐ ซึ่งบวชมภายในพระธรณั้น ณ กรุงสรวณะ ในการประชุมพระสาวก ครั้งที่ ๑ ธรรมที่ทำให้เป็นคนว่าง่าย ในทางปฏิบัติ แม้ภิกษุบางรูปจะได้วรรณาให้สารธรรมกว่ากว่ากว่าตักเตือนตนเองได้แล้วก็ตาม แต่หากภิกษุ เป็นผู้ว่ายาก ไม่อุตส่าทนต่อคำว่ารสอน ก็จะไม่มีใครกล้าแนะนำ หรือตักเตือนอยู่เน้นเอง ทำให้ภิกษุนั้นเสียโอกาสที่จะได้แก้ไขพัฒนาตนเอง ให้ก้าวหน้าในพระธรรมวินัยไปอย่างน่าเสียใจยิ่ง ในทางกลับกัน หากภิกษุใดเป็นผู้ว่าง่าย อดทนต่อคำสั่งสอน จะไม่ได้วรรณาไว้ แต่เพราะความว่าง่าย ย่อมทำให้เพื่อนภิกษุทั้งหลายอยากแนะนำรำ่สอนในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ดังนั้น ภิกษุหวังความเจริญในพระพุทธสานนี้ จึงควรประกอบด้วยธรรมที่ทำให้เป็นคนว่าง่ายเหล่านี้ คือ ๑. ไม่มีความปรารถนาลามาก ไม่ลุแก่อำนาจแห่งความปรารถนาลามมาก ๒. ไม่กตน ไม่ข่มผู้อื่น ๓. ไม่เป็นคนมักโกธร ไม่ถูกครองงำด้วยความโกธร ๔. ไม่ผูกโกธร เพราะความโกรธเป็นเหตุ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More