การปราบมารและการไปถึงนิพพาน : หน้า 356/407

บังคับปกครองกันอยู่ จนกระทั่งไปถึงนิพพานไม่ถอดกายโน่น ก็ยังอยู่ในกรอบวิชาแห่งขยายกว้างขึ้น ละเอียดขึ้น แต่ยังไม่ได้หยุดพันกันอย่างแท้จริงเลย ซึ่งเป็นสิ่งที่มีอยู่ในบทเทคนิคของท่านว่า เรื่องการปราบมารนั้น ตลอดเสนโกภูมิจักราวัล อนันต์จักราวัล นิพพานถอดกายไม่มีใครรู้เรื่องเลย นี้ท่านกล้ายืนยันนี่ถือว่าเสียงมากต่อการกล่าวอวดอุตม์มนุษยธรรม แต่อันเป็นสิ่งที่ท่านค้นพบขึ้นมา บอกให้เฉพาะผู้มีบารมีแก่ ๆ มีอธรรมนะแก่ ๆ มีอธรรมนำเฉพาะได้รับทราบ ได้ฝากประโยคนี้ไว้ในบทเทคนิค สำหรับผู้ที่มีอธรรมนะแก่ ๆ อยู่ในยุคนั้น หรือผู้ที่มาในภายหลังที่ตกขบวนไม่ทันน่าท่านนั้น คนอื่นฟังอาจจะฟังผ่านหรือตัดด้วยจิตที่เป็นอุคคล แต่อัญผู้มีอธรรมนะแก่ ๆ มีความคิดเห็นแตกต่างจากบุคคลเหล่านั้น ฟังพิจารณาใครครวญแล้วก็จะลงมือปฏิบัติ เพื่อที่จะไปศึกษาเรียนรู้ในสิ่งที่ท่านได้กล่าวเอาไว้ซึ่งเป็นจริงแค่ไหน และในที่สุดก็จะมีผู้มีอธรรมนะแก่ ๆ เป็นพิเศษนี้จะรับทราบได้ว่า สิ่งที่ท่านกล่าวนั้นเป็นความจริง แปลว่าไม่ ไปถึงที่สุดแห่งธรรมะนั้นไม่ได้ ถ้ายังไปไม่ถึงก็ยังต้องเป็นว่าถาสายของพญามารทั้งสิ้น หมายถึงว่า ยังไม่บริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ที่แท้จริง แต่การจะไปถึงตรงนั้นได้ จะไปตามลำพังไม่ได้ มันต้องไปกันเป็นทีม และทีมนันต้องมีความรู้ ความบริสุทธิ์ ความละเอียดเท่าเทียมกันทีม