การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและการลาสิกขา ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 271
หน้าที่ 271 / 407

สรุปเนื้อหา

การบังเกิดของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นมีความไม่ตรงกันในตำรับตำราที่บันทึกไว้ ซึ่งหมายถึงการเกิดขึ้นของพระกกุสันโธ พระโกนาคมมะและพระภิสนะได้ไม่ตรงกันทั้งในรายงานและปีที่เกิด เช่น บางตำรับบอกว่าเกิดในอันตรกับที่ต่าง ๆ เป็นสิ่งที่ชวนให้ต้องศึกษาค้นคว้า ในส่วนของการลาสิกขานั้น อย่าเพิ่งทำหากไม่มีความจำเป็น เช่น หากจะต้องลาไปทำราชการหรือต้องดูแลครอบครัว อย่าลืมที่สร้างบารมีหลังจากลาสิกขาออกไปแล้ว นอกจากนี้ เราควรปลดผมให้หันคนให้เรียบร้อย ไม่ควรเก็บผมไว้ และเมื่อออกไปแล้วให้ทำด้วยความภาคภูมิใจ

หัวข้อประเด็น

- การเกิดของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
- ความแตกต่างในตำราประวัติ
- การลาสิกขาในบริบทต่าง ๆ
- ความสำคัญของการสร้างบารมี
- ความภาคภูมิใจในชีวิตสมณะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อย่างการบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระกกุสันโธ พระโกนาคมมะ พระภิสนะ แต่ละตำรับตำรามไม่ตรงกันเลย ใน ๒๕ อันตร กับหลัง บางตำรับบอกว่า เกิดขึ้นในอันตรกับที่ ๗ บาง พระกกุสันโธ อันตรกับที่ ๘ พระโกนาคมมะ อันตรกับที่ ๙ พระภิสนะ อันตรกับที่ ๑๐ พระสมณะโคดม อันตรกับที่ ๑๑ เรียงกัน แต่งตำราเขาบอกไม่ ตรงกัน แล้วเราจะยึดถือตืออันไหนเป็นแบบ นี้ก็เป็นสิ่งที่ชวนให้เราต้อง ศึกษาค้นคว้า ถ้าไปอยู่ในเพศรวารสไม่มีเวลาศึกษาควรเสียเวลาไป คิดเรื่องทำมากิน เรื่องครอบครัว โวาท สำหรับ ผู้ที่ลาสิกขา ถ้าใครไม่จำเป็นจริง ๆ อย่าเพิ่งลาสิกขา แต่ถ้าจำเป็นเพราะลา ราชการลางานมา ก็เอา หรือมีครอบครัวต้องเลี้ยงบุตรธรรยาก็เอา แต่ ลาสิกขาไปแล้วก็อย่าลืมประพฤติปฏิรูป สร้างบารมี เพราะเรา เกิดมาสร้างบารมีนะแจ๊ะนะ บางท่านที่ลาสิกขา หากสามารถอยู่รับอุญได้ก็ควรอยู่ แล้วก็ควรจะปลดผมให้หันมันสงค์กัน อย่าไปเสียคายผม บางรูป เสียคายจะลาสิกขาแล้วไม่อยากปลดผม เก็บผมไว้ก่อน พลาสิกขา แล้วมันจะได้ยาว สั้นได้มันก็อาวได้นะลูกนะ เพราะฉะนั้นปลดไปชะ ถาจะอยูรับอุญนะ ลาสิกขาออกไปแล้ว ออกไปด้วยหัวใส ๆ โหวงเฮ้งดี เอาบุญไป ฝากทุกคน ใครเห็นจะได้ชื่นใจ และเราควรจะตอบด้วยความภาคภูมิใจ ๑๙๕๐ ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปรารถนา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More