ข้อความต้นฉบับในหน้า
ความรู้และความดีนั้น มีลักษณะพิเศษอยู่ว่า "ยิ่งให้ ยิ่งเพิ่ม" ข้าว
ปลาดาห์ทรัพย์สินของบางทียิ่งให้มันยิ่งลด กว่าจะย้อนกลับมา
ให้เราอีกที ก็ใชเวลานาน
เพราะฉะนั้น ก็ต้องถามตัวเราว่า
๑) เขาบำรุงเราแล้วด้วยลักษณ์การต่าง ๆ เราจะใช้ความเป็น
พระมหาเปรียญ ๙ ประโยคที่เรียนมา ทำอย่างไรให้โยมได้บุญ
เยอะ ๆ ให้สมกับที่แม่เขาจะไม่ได้เป็นญาติพี่น้องกับเรา แต่บำรุง
อุบลสิ่งทุกอย่างยิ่งกว่าพ่อแม่ของเราเสียอีก เรื่องนี้ต้องคิด
เตือนตัวเราให้มาก
๒) อย่าสามว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรกับเราเลย แต่งห่วงกลัว
ลูกเขาจะไม่มีฉัน ไม่มีใช่ บางทีข้าวปลาอาหารที่นำมาให้ฉันดีกว่า
ที่เขากินเองที่บ้านเสียอีก ลูกของเขาเองแท้ ๆ ยังไม่ได้กินดีอยู่เลย
นี้เลย เราจะใช้ความเป็นพระมหาเปรียญ ๙ ประโยค ตอบแทนเขา
อย่างไรบ้าง
ถ้าเราเอาแต่คนเดียว มีว่าไรฉันหมด แต่ไม่คิดตอบแทนคุณ
ข้าวปลาอาหารกลับคืนไป ถ้าชาติไปต้องไปเกิดเป็นควายให้เขาใช้
ไถนาก็ต้องบอกว่าตัวใครตัวมัน ถึงตอนนั้น ตะโกนเรียกสุดเสียง
แค่นั้นพระอุปชามิช่วยไม่ได้ หลวงพ่อก็ช่วยไม่ได้
(๑๒) ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาวาระนา) www.kalyanamitra.org