ข้อความต้นฉบับในหน้า
มีการปวารณาชี้กันและกันในวันสิ้นสุดการอยู่จำพรรษา และบัดนี้เรา ก็ได้ปวารณากันแล้ว อย่าให้มันเป็นแค่ธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบทอดกันมายาวนาน 2,500 กว่าปี
หลวงพ่ออยากจะให้เห็นว่า การปวารณาเป็นสิ่งที่จริงจัง และมีคุณค่าอย่างยิ่งต่อชีวิตของเรา ในฐานะเราเป็นนักบวชผู้มีใจแน่วแน่ที่จะแก้ไขตัวเองให้บริสุทธิ์ จะได้หลุดพ้นจากทุกสอาาสะไปสู่พระนิพพานได้
เทคนิคในการชุ่มทรัพย์
สำหรับผู้ที่จะนำเขา จะต้องสังเกตตัวเราก่อนว่า เราปรารถนาอดกับเขาจริงหรือไม่ ไม่ใช่ว่าพอวารณาเสร็จแล้วคิดว่าพระพุทธเจ้าให้โอกาสไปเตือนเพื่อนสหธรรมิกแล้ว จริงไม่จริงก็ไม่รู้ เราลุยก่อนเลย อย่างนี้ไม่ถูก ต้องดูว่าเราจะเตือนเขาด้วยความหวังดี ด้วยรักและห่วงใยหรือไม่ ถ้าจริง ก็อดข้อถัดไปดูจึงหว่า เวลา โอกาส ที่เพื่อนสหธรรมิกใจเขาพร้อม ความพร้อมดูตอนไหน คือ ตอนคุยกันกำลังเพลิน ๆ นั่นแหละ กำลังสบายออก สบายใจ ก็เอาจังหะนั้น เหมือนนักมวยก็ดูจังหวะจะต่อย เสื้อก็ต้องดูจังหวะช่องตะแคงเหี่ยย่ เราก็จังหวะจะปะซี่ช่องทาง จังหะนี้ก็แนะนำไป
๑๒๐ ชีวิตสมณะ (ฉบับหาปวารณา) www.kalyanamitra.org