การปวารณาในวันสิ้นสุดการอยู่จำพรรษา ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 241
หน้าที่ 241 / 407

สรุปเนื้อหา

การปวารณาเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่มีความหมายลึกซึ้งในชีวิตของนักบวช โดยเฉพาะในวันสิ้นสุดการอยู่จำพรรษา ซึ่งมีการปวารณาชี้กันและกันเพื่อเสริมสร้างความสะอาดบริสุทธิ์ในจิตใจ โดยสอนให้เห็นคุณค่าของการเตือนสหธรรมิกด้วยความหวังดีและความรัก ให้เกิดความพร้อมที่จะรับฟัง การเตือนนั้นควรทำในจังหวะที่เหมาะสม ที่ทำให้เพื่อนรู้สึกสบายใจและเปิดรับความคิดเห็น

หัวข้อประเด็น

-การปวารณา
-พระพุทธศาสนา
-การแก้ไขตัวเอง
-การเตือนเพื่อนสหธรรมิก
-ความสำคัญของชีวิตสมณะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

มีการปวารณาชี้กันและกันในวันสิ้นสุดการอยู่จำพรรษา และบัดนี้เรา ก็ได้ปวารณากันแล้ว อย่าให้มันเป็นแค่ธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบทอดกันมายาวนาน 2,500 กว่าปี หลวงพ่ออยากจะให้เห็นว่า การปวารณาเป็นสิ่งที่จริงจัง และมีคุณค่าอย่างยิ่งต่อชีวิตของเรา ในฐานะเราเป็นนักบวชผู้มีใจแน่วแน่ที่จะแก้ไขตัวเองให้บริสุทธิ์ จะได้หลุดพ้นจากทุกสอาาสะไปสู่พระนิพพานได้ เทคนิคในการชุ่มทรัพย์ สำหรับผู้ที่จะนำเขา จะต้องสังเกตตัวเราก่อนว่า เราปรารถนาอดกับเขาจริงหรือไม่ ไม่ใช่ว่าพอวารณาเสร็จแล้วคิดว่าพระพุทธเจ้าให้โอกาสไปเตือนเพื่อนสหธรรมิกแล้ว จริงไม่จริงก็ไม่รู้ เราลุยก่อนเลย อย่างนี้ไม่ถูก ต้องดูว่าเราจะเตือนเขาด้วยความหวังดี ด้วยรักและห่วงใยหรือไม่ ถ้าจริง ก็อดข้อถัดไปดูจึงหว่า เวลา โอกาส ที่เพื่อนสหธรรมิกใจเขาพร้อม ความพร้อมดูตอนไหน คือ ตอนคุยกันกำลังเพลิน ๆ นั่นแหละ กำลังสบายออก สบายใจ ก็เอาจังหะนั้น เหมือนนักมวยก็ดูจังหวะจะต่อย เสื้อก็ต้องดูจังหวะช่องตะแคงเหี่ยย่ เราก็จังหวะจะปะซี่ช่องทาง จังหะนี้ก็แนะนำไป ๑๒๐ ชีวิตสมณะ (ฉบับหาปวารณา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More