การเป็นนักบวชเพื่อสู่พระนิพพาน ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 167
หน้าที่ 167 / 407

สรุปเนื้อหา

การเป็นนักบวชเพื่อเข้าถึงพระนิพพานควรทำอย่างจริงจัง โดยไม่ประมาทและไม่หาข้ออ้างในการปฏิบัติ หากเราได้ตั้งใจทำกิจกรรมควบคู่ไปกับการปฏิบัติธรรมอย่างไม่มีเงื่อนไข ผลที่ได้ย่อมเป็นสิ่งที่ดีงาม ข้อความนี้เน้นให้ผู้ที่ออกพรรษาตั้งใจและไม่ละความเพียรในการปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะเข้าถึงที่สุดแห่งธรรมได้อย่างแท้จริง และบริหารเวลาเพื่อดำเนินกิจกรรมต่างๆ ไปพร้อมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ เราควรสอบถามตัวเองว่ามีการปฏิบัติตามเป้าหมายที่ได้ตั้งใจไว้หรือไม่ และหากยังทำไม่สมบูรณ์จะต้องมุ่งมั่นทำให้ดีขึ้นหลังออกพรรษา

หัวข้อประเด็น

-พระนิพพาน
-การปฏิบัติธรรม
-ความเพียร
-นักบวช
-การบริหารเวลา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จำกัด เมื่อเราตั้งใจเป็นนักบวชเพื่อมุ่งแสวงหาพระนิพพาน หาที่สุดแห่งธรรม เราก็ควรจะทำให้ได้อย่างที่ได้ตั้งใจเอาไว้ โดยไม่มีข้อแม้ข้ออ้าง หรือเงื่อนไข หากลูกเชื่อคำพูดว่าพว่านิพพานไร้ผลเช่นนั้น ประกอบเหตุอย่างไรก็ได้ผลอย่างนั้น ปลูกก็ได้ ถ้าปลูกก็ได้ ดอกก็ได้ ดำระยะเวลาหนึ่งพรรษาที่ผ่านมา หากเราปฏิบัติกิจจอต์กิจกรรมคควบคู่ไปกับการปฏิบัติธรรมอย่างไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไข ผลที่จะออกมาจะต้องเป็นสิ่งที่ดีงามอย่างแน่นอน ให้ถามตัวเองว่า ตลอดพรรษาที่ผ่านมา เราได้เป็นนักสู้สมกับที่ได้ตั้งใจบวชมาแสดงหาหนทางพระนิพพาน และมีเป้าหมายจะไปถึงที่สุดแห่งธรรมแล้วหรือยัง หากเรายังทำไม่สมบูรณ์ ออกพรรษาแล้วก็ทำให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ออกพรรษาแล้ว อย่าละความเพียร ออกพรรษาแล้ว เรามีเวลามากขึ้นอีกมาก คำว่า “ว่าง” ในที่นี้หมายถึง เมื่อเราบริหารเวลาได้เอง เราสามารถทำทั้งกิจจรและกิจกรรมสองอย่างนี้ควบคู่กันไป หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกๆคนตั้งใจปฏิบัติธรรมกันอย่างเต็มที่ อย่าประมาท คิดดูให้ดว่า พรหมเราเพิ่มขึ้นแต่ธรรมกายเราเข้าถึง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More