การทำวาระณะแบบมีความรักและปรารถนาดี : หน้า 333/407

เกิดขึ้น เพราะฉะนั้นโอกาสที่จะเกิดการกระทบกระทั่งกันมีสูง เพราะฉะนั้น การทำวาระณะกัน เราอย่าทำเพียงแค่ธรรมเนียมปฏิบัติ แต่ควรทำด้วยหัวใจ ด้วยความรักและปรารถนาดีต่อกันอย่างแท้จริง พวกเรามีภารกิจหยาบที่แตกต่างจากที่อื่นเขาทำกัน และงานก็ขยายไปเรื่อย ๆ ให้ถือว่าการทำวาระณะกันในวันนี้คือ สัญญาใจที่เราได้ตกลงกันไว้ว่า หากได้เห็น ได้ยิน หรือสงสัยว่า จะทำไม่ถูกต้องตามธรรมวินัย หรือเกี่ยวกับเรื่องงานการต่าง ๆ เราอนุญาตให้เตือนโ ได โดยเราจะไม่ขุ่นมัว ไม่ขัดเคืองใจ ผู้ที่จะเตือนหรือแนะนำผู้อื่นก็คือดูจ แจงทะ โอกาส ความเหมาะสม กาลเทศะ และอารมณ์ของเขาด้วย ต้องเป็นข้อมูลที่แท้จริงพูดไปแล้วเกิดประโยชน์ต่อท่านผู้นั้น ต่อหมู่คณะส่วนรวมถึงจะแนะนำ ส่วนผู้ที่ได้รับการเตือนก็ต้องทำใจให้ง่าย ๆ รับฟังไว้ด้วยดีด้วยใจที่สงบ อย่าให้สูญเสียความสงบของใจ พิจารณาดว่าเรื่องที่เขาเตือนนั้นจริงไหม ถูกต้องไหม ถ้าเป็นเรื่องจริงเราก็ต้องแก้ไข ถ่าสมมุตว่า เรื่องนั้นไม่จริงหรือจริงบ้าง ไม่จริงบ้าง เพราะข้อมูลคลาดเคลื่อนก็ให้อภัย ไม่ถือสา และขอโอกาสชี้แจงให้เหตุผล แต่ไม่ให้เป็นการกดเกียงกัน จนเป็นเหตุให้เกิดการร้าวฉาน ทะเลาะเบาะแว้ง เมื่อเราใช้แจงแล้วก็ต้องรับฟังซึ่งกันและกัน โดยมุ่งประโยชน์สุขของเรา ของผู้ที่เตือน ของหมู่คณะ และของงานพระศาสนา