การดำเนินชีวิตสู่ความสุขผ่านการปฏิบัติธรรม ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 126
หน้าที่ 126 / 407

สรุปเนื้อหา

การดำเนินชีวิตที่มีความหมายควรจะรวมถึงการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้าถึงความสุขอย่างแท้จริง แม้จะมีวิถีธุรกิจที่ยุ่งเหยิง แต่การสร้างเวลาสำหรับการเรียนรู้และปฏิบัติธรรมยังคงสำคัญ เรื่องนี้ชี้ให้เห็นว่าพระอริยบุคคลในสมัยพุทธกาลสามารถทำได้และสมัยนี้เราก็สามารถทำได้เช่นกัน การไม่ยอมให้กิจการงานเข้ามาเป็นข้ออ้างในการละเลยการปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งสำคัญ พร้อมทั้งปรับตัวเองให้มีปัญญาในการจัดสรรเวลาจะนำไปสู่การเข้าถึงธรรมกายอย่างแท้จริง ดังนั้น ท่านที่มีความจำเป็นจะต้องลาสิกขา ควรจะตั้งใจและจัดสรรเวลาให้เหมาะสมในการปฏิบัติธรรมเสมอ ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-ความสุขในชีวิต
-การปฏิบัติธรรม
-มรรควาส
-การจัดสรรเวลา
-ประสบการณ์ในสมัยพุทธกาล
-การเข้าถึงธรรมกาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การดำเนินชีวิตดังมั้าจะบิด ๆ เบี้ยว ๆ หลุดออกจากเส้นทางที่จะทำให้ชีวิตมีความสุขอย่างแท้จริง เพราะฉะนั้นท่านที่มีความจำเป็นจะต้องลาสิกขา อย่าหลงเพลิดเพลินอยู่กับโลก ให้จัดสรรเวลาดามประพฤติปฏิบัติธรรมเพื่อแสดงธรรมกาย การมีชีวิตเป็นมรรควาส แม้ว่าจะมีโอกาสว่างน้อย แต่ก็ไม่ได้หมายถึงว่าจะไม่ว่าง ถ้าหากเราเป็นผู้มีปัญญา ลฉลาดในการจัดสรรเวลาเราจะมีเวลาว่างพอที่จะประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงธรรมกายได้ อย่ามีอารมณ์ที่จะทำให้เราละเว้นจากการปฏิบัติธรรม ในสมัยพุทธกาล มีมรรควาสจำนวนมากที่บรรลุผลนิพพานเป็นพระอริยบุคคล ตั้งแต่พระโสดาบันจนกระทั่งเป็นพระอรหันต์ ทั้งที่เขาก็มิธุรกิจการงานมากมาย แต่ก็จัดสรรเวลาสำหรับการ ประพฤติธรรมกะทั้งบรรลุธรรมอันเป็นเป้าหมายหลักของชีวิตได้ ชีวิตของคนสมัยโน่นกับสมัยนี้ก็ไม่ต่างกัน ธุรกิจก็ไม่แตกต่างกันมากนัก เมื่อคนในสมัยพุทธกาลสามารถจัดสรรเวลา สำหรับการประพฤติปฏิบัติธรรมได้ สมัยนี้ก็ต้องทำได้เช่นเดียวกัน เพราะฉะนั้นอย่านำการกิจการงานมาเป็นข้ออ้างของหนทางที่จะเข้าถึงธรรมกาย ประดูผู้ชุมทรัพย์ให้ 45
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More