การปวารณาในพระพุทธศาสนา : หน้า 97/407

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงให้ความสำคัญกับการปวารณา แม่พระผู้มีพระภาคเจ้าเอง ยังทรงให้ความสำคัญกับการปวารณาเป็นอย่างมาก ดังเช่นในสมัยที่พระองค์ประทับอยู่ท่ามกลางพระอรหันต์สาวกุมใหญ่ ๑๐๐ รูป ณ พระวิหารบูชพาราม วันนั้น เป็นวันอุโบสถขึ้น ๑๔ ค่ำ ทรงรับสั่งกับภิกษุทั้งหลายว่า “บัดนี้เราขอปวารณาด่อเธอทั้งหลาย พวกเธอจะไม่ตีเดียนกรรมอะไร ๆ ที่เป็นไปทางกายหรือทางวาจาของเราบ้างหรือ” เมื่อทรงสังเกตแล้ว ท่านพระสารีบุตร ได้กราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ทั้งหลายในอัตภาพสิทเข้าไปทางพระกายหรือทางพระจา ของพระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ได้เลย ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เพราะว่าพระองค์ทรงยังทางที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น ทรงยังทางที่ยังไม่เกิดขึ้นพร้อมให้เกิดขึ้นพร้อม ทรงบอกทางที่ยังไม่มีผู้ออก เป็นผู้ทรงรู้ทางทรงรู้แจ้งทาง ทรงฉลาดในทาง ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ลาวาทั้งหลายในบัดนี้เป็นผู้เดินตามทาง” ครั้นแล้ว ท่านพระสารีบุตร พร้อมทั้งภิกษุทั้ง ๕๐๐ รูป จึงได้ปวารณาต่อพระผู้มีพระภาคเช่นเดียวกัน ซึ่งพระองค์ก็ไม่ทรง