การปวรณาในพระพุทธศาสนา : หน้า 94/407

ประชุมกัน แสดงอาบัติต่อกันแล้ว ให้กายอรูปหนึ่งสดุดประกาศตั้งอัฐติ (การประกาศให้สงฆ์ทราบเพื่อทำกิจร่วมกัน) ให้สงฆ์ทำปวรณาโดยเริ่มต้นจากภิกษุผู้มีภาระมาก ไปจนถึงภิกษุผู้มีภาระน้อยที่สุดตามลำดับ ภิกษุเณรมีภาระมากกว่าทั้งหมดดังกล่าว รวมมือกล่าวปวรณาก่อน 3 ครั้ง (โดยให้ภิกษุที่มีภาระอ่อนกว่าปวรณาที่หลัง) ว่า “ท่านทั้งหลาย (“ท่านผู้เจริญ” ใช้สำหรับภิกษุผู้มีภาระอ่อนกว่ากับภิกษุผู้มีภาระมากกว่า) กระผมขอปวรณาต่อสงฆ์ ด้วยได้เห็นดีดี ด้วยทัศนสัย (ว่ากระผมทำผิด) ก็ดี ขอท่านทั้งหลายได้ช่วยอนุเคราะห์ว่ากล่าวตักเตือนกระผม เมื่อกระผมทราบจักได้แก้ไขต่อไป” ในระหว่างการปวรณา ทุกรูปต้องนั่งกระหยง รูปไหนปวรณาเสร็จแล้วจึงจะนั่งบนอาสนะได้ วันทำวารณา ต่อมา ภิกษุทั้งหลายสงสัยว่า วันปวรณามีกี่วัน จึงนำเรื่องไปกราบทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ตรัสรับสั่งว่า ภิกษุทั้งหลายวันปวรณานี้มี 2 วัน คือ วันขึ้น 14 คำ และวันขึ้น 15 คำ อาการนี้นั่งคุยเขาเอาปลายเท้าตั้งพื้น สั้นเท้าทั้งสองรับกัน กำเนิดวันมหาปวรณา