อธิบายลำไวยากรณ์ สมาธิและดังชิต : หน้า 53/94

ประโยค - อธิบายลำไวยากรณ์ สมาธิและดังชิต - หน้าที่ 52 อธิบายลำไวยากรณ์ พระปิยทัศส์ (สังก บ ปัญญาสุข ป.ช. ๘) วัดบรมพิวาส เรียนเรียง ดังชิต เป็นแนวหนึ่งแห่งวิจารณ์ สำหรับตัดถอนศัพท์ให้ น้อยลง มีใรุ่งรังในส่วนไม่จำเป็นแล้วใช้เป็นแทนไว้ แต่แปลได้ ความเท่าเดิม เช่น ราชาเห-ขาโต เกิดในกรุงราชกฤทธิ์ ตัดหรืออลบ หา เสียแล้ง ถิ่น ป้องแทนในที่ ราชาเห- เป็น ราชาหึก แปลว่าเกิดในกรุงราชกฤทธิ์ หรือ นคร-ซาโต เกิดในนคร ลง ณ ปัจจัย เป็น นครโร แปลว่า เกิดในนคร ก็เหมือนกัน ดังชิต คำนิ แปลว่า ลำทรูปอาจารย์ทำให้สำเร็จด้วยปัจจัย มี ณ เป็นต้น เป็นประโยชน์แก่ผู้มีความแห่งศัพท์ มาสุข เป็นต้น โดย ว่า ตศัสธิติ-ตุฤทธิ์ ยืน ปัจจัยกิริย์ ลำทรูปอัน อาจารย์ทำให้สำเร็จด้วยปัจจัยมัย ณ เป็นต้น อันใด หิต เป็นประโยชน์ ตศัสธ วิสุตฐาททักสุด อุดมสุข แก่อรรถ มี วาสุสุข เป็นต้น เหตุฉนั้น ดน ปัจจัยกิริย์... นั้น ตฤทธิ์ เชื่อว่า ตัรธิต (ตฤทธิ์ เป็น ประโยชน์แก่รร มีวุติสุข เป็นต้นนั้น) แปลง ห เป็น แล้ว ช้อน ท เป็นดับปรุสมาส [ ดังชิต ต่างจากสมาส ] ดังชิต กับ บทสมาส ต่างกันคือ สมาส สำหรับย่อบท