อภิปรายบาลีไวราณี สมาทและตัชฌิต : หน้า 75/94

ประโยค - อภิปรายบาลีไวราณี สมาทและตัชฌิต - หน้า 74 สุข๚ อสูร อุตติ สุข๚ คนมีความสุข โคโค อสูร อุตติ โคโค๚ คนมีโคอ. ร ปอ. มุงอสูร อุตติ มุโธโร ขนมนี้น้ำผึ้ง (มีสารวน) มุง อสูร อุตติ มุโโร คนมีปาก (คนปากกล้า) วันตป ปูโล อสูร อุตติ คุณวา คนมีคุณ. ธน อุตติ อุตติธ ธนวา คนมีทรัพย์. ปอඔา อสูร อุตติปูฌาวา. คนมีปัญญา. ปุณฺณ อสูร อุตติปุณฺณวา. คนมีปัญญา. มนตป ป็อง อสูร อุตติ อายสมฺ. จกฺขา อสูร อุตติจจฺขา. คนมีจักษุ. ในสันทนีว่าดา ปูติมาณ ชนมีทุกข์ ปาจิณ มาร ผู้มีบาป ท่าน แสดงเป็น อิมนุด ปัจจัย เป็นพิเศษอีกนึง. ณ ปอ. สหสูตร อุตติ อุตติฺ สหิโ คนนศรธา. มงฺคลฺ อสูร อุตติ มงฺคลโร คนมีความเศรษ. คำแปลวิภาคะทั้งหมดยังเหมือนอย่างวิภาระดังนั้น. ระเบียบวิภาคะทั้งหมดยังไง ให้วางคำหนดที่ลงปัจจัยเป็นบท ตัดชิดไว้ที่นั่ง สัพพนาม คือ อสูร ซึ่งเป็นตัวประธานของบท ตัดชิด เป็นที่สอง อุตติ ซึ่งเป็นกริยาศัพท์ แปลว่า มีอยู่ เป็นที่ สาม อิติศัพท์ เป็นที่สํบ บทลักษณ์ เป็นที่หา เช่น เมตร อสูร