การวิเคราะห์ศัพท์ในภาษาไทย อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมาสและตัทธิต หน้า 76
หน้าที่ 76 / 94

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการใช้ศัพท์ในภาษาไทย โดยมีการวิเคราะห์การจัดประเภทของซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ประเภทหลัก ได้แก่ อัตลิิงค์, โมคณะบตัว และปัจจัย โดยมีการยกตัวอย่างการใช้ในประโยคและรูปศัพท์ที่เกี่ยวข้อง เช่น อายุ, เมาวี, และโคติ รวมถึงวิธีการประยุกต์ใช้ในภาคคุณค ศัพท์อย่างละเอียด. การวิเคราะห์นี้ช่วยให้เข้าใจถึงความหมายและการใช้ศัพท์ที่ถูกต้องในภาษาไทย.

หัวข้อประเด็น

- การศึกษาเกี่ยวกับศัพท์
- การใช้งานของอัตลิิงค์
- ความสำคัญของปัจจัยในภาษาไทย
- การวิเคราะห์คำศัพท์
- ตัวอย่างการใช้ศัพท์ในบริบทต่าง ๆ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประกอบ - อภิบาลสีไวอากรณ์ สมาคมและดัชิต - หน้า 75 อดีต-ติ เมาวี เป็นต้น. 3 4 5 ในปัจจิ ๘ วันนี้ นิยมลงในศัพท์ต่างกัน คือ วิ ปิจัย นิยม ลงในศัพท์ที่เป็น อาการณ์ในอัตลิิงค์ สี วิ ปิจัย นิยมลงในศัพท์ที่ เป็นโมคณะบตัว เช่น เตสสี ตปสี เป็นต้น วนุต ปัจจัย นิยม ลงในศัพท์ที่เป็น อาการณ์ มุตู ปัจจัย นิยมลงในศัพท์ที่เป็น อูอ การณ์ ต. ส่วนอคนี้ไม่นิยม แต่ตำะเหมาะในการันตีอะไร. อึ่ง วนุต และมุตู ปัจจัย เมืองแล้ว ต้องไปแจกตามแบบ ภาคุณค ศัพท์ ซึ่งเราเห็นเป็นรูปอยู่ในแบบวิเคราะห์ อย่าง อายุมา ที่เป็นรูปอย่างนี้ เพราะศัพท์เดิมเป็น อายุ แปลก อูแห่ง อายุ ศัพท์ เป็น อ.ส เข้ากับ อาย เป็น อาสู มุตู ปัจจัย เป็น อายุสมุตู แจก ตามแบบ วนุต ป. วิวัตร เป็น อายสมุ. ชุดมนุต คุณวนุต เป็นต้น ก็แจกตามแบบนี่เหมือนกัน. เพราะตำรับนี้เป็นคุณ จึงแจกไว้ทั้ง ๓ ลิงค์ เฉพาะที่รูปศัพท์ เป็น อิ การณ์ ถ้าเป็นปลิงก็ลงไว้อย่างนั้น ถ้าเป็นอัตลิงค์ให้ ลง อิ้น ปิ้อ. ถ้าเป็นปุปลิงก็ให้เปลง อิเป็น อิิ ตัวอย่าง ดังนี้ :- ปุ อิต นปุ เมาวี เมาววิจ เมาวี มีปัญญา โคติ โคณี โคติ มิโกะ ลาฆิ ลาฆนี้ ลาฆิ มิลลา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More