การอภิปรายลำไวยากรณ์และสาทา อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมาสและตัทธิต หน้า 56
หน้าที่ 56 / 94

สรุปเนื้อหา

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับความสำคัญของการใช้ศัพท์ในภาษาไทย โดยมีการแบ่งประเภทของศัพท์และอธิบายถึงหลักการในลำไวยากรณ์ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงอิทธิของศัพท์ที่มีการจัดแบ่งออกเป็น 13 หรือ 15 ประเภทตามคัมภีร์ต่าง ๆ และกระบวนการทำความเข้าใจและกำหนดคำศัพท์ที่ถูกต้องเพื่อความชัดเจนและเหมาะสมในการสื่อสาร

หัวข้อประเด็น

-ลำไวยากรณ์
-ศัพท์ในภาษาไทย
-ประเภทของอิทธิ
-การศึกษาเกี่ยวกับศัพท์
-การใช้คำจิตให้ถูกต้อง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อภิปรายลำไวยากรณ์ สาทาและตัทธิ - หน้า 55 แทน จิต ศัพท์ ซึ่งแปลว่า "ตั้งอยู่แล้ว" ซึ่งเป็นริยากัต [ ศัพท์ที่ปัจจุบันในทิศลองได้ ] คำอธิบาย มีความจเป็นหลักสำคัญ ผู้ศึกษาพิพากษาให้เมื่อ จำได้แล้วรู้สึกว่าสบายใจในการกำหนดคำจิตให้แน่นำ ปัจจุบันใน คำอธิบายสำหรับในศัพท์ที่เป็นนามทั้ง 3 และกิริยานามที่สำเร็จมาจาก นามกิริยา. ( ยกเว้นกิริยาอาย Ud และกิริยาอายก) เมื่อตั้งปัจจุบันแล้ว สำเร็จรูปเป็นนามนามบัง, คุณนามบัง, และอัพยศัพท์บัง. ที่สำเร็จ เป็นนามนาม เช่น โคดตุทก ฯ สุตทุทก ฯ และภาวทุทก ฯ ที่เป็นคุณนาม เช่น ตรตฤทยิตท ฯ เสสุตท ฯ เป็นต้น ที่เป็นอัพย ฯ เช่น วิภาคท ฯ เป็นต้น. เมื่อทองปัจจุบันแล้วสแกนในลิงค์ทั้ง 3 ก็มีที แก่ มี แก่ได้เฉพาะ 2 ลิงค์ และลิงค์เดียวมี มี ตามารณ์ของตน ๆ แก่ไม่ได้เลยก็มี เพราะเป็น อัพยศัพท์. [ จำแนกชื่ออิทธิ ] สามัญอิทธิท ฯ แบ่งออกเป็น 13 อย่าง คือ โคดุตกุ. ตรตฤทยิตท ฯ ราคิตท ฯ ชาติตท ฯ สุมุตท ฯ ธานทุ ฯ พาหุตท ฯ เสสุตท ฯ ตาสุสดท ฯ ปกติท ฯ ปรุติกท ฯ สุงยาทุ ฯ วิภาคท ฯ แต่ในคัมภีร์ศัพท์ศาสตรั ท่งหลายท่านแบ่งเป็น 15 อย่าง คือเต็ม นิสสุตท ฯ และอุปมาสตู ฯ แต่สมเด็จพระมหาพุทธเจ้า ๆ ทรงเห็นว่า ไม่ได้ใช่ว่าไป จึงมีได้รวมไว้ในที่ คงจัดแบ่งเพียง 13 อย่าง ตาม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More