อภิญญาและการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา : หน้า 12/122

ประโยค - คำฉันพระัมปัจจุบัน ยกพัทเทปล ภาค ๕ - หน้า 11 เรื่องภิญญาไม่สนออมบริบาล ๓.๑๔/๑๒ ตั้งแต่ โส ภิกขู หิเน ณฺอาโส ปรินาโร เป็นต้นไป โส ภิกขู อ. ภิกขุนัน (วชฺชม) ครับเมื่อก่าว อาโส แนะนำผู้มีอายุ ปรินาโร นาม ชื่อ อ. บริชร (ภิญญา) อันภิญญ ปฏิสงฺเมตโพ พึงเก็บงำ นนุ มิใช่หรือ อิติ ดังนี้ ภิกขุ อันภิญญ ท. วฏฺฏ ถาว่า แล้วว่า แล้วว่า อาโส แนะนำผู้มีอายุ มยา ดำ กนมุ อ. กรรม อันคณผากระทำแล้ว เอ็ด นั่น อุปปา เป็น กรรมมีประมาณน้อย (โหติ) ย่อมเป็น จิตติ อ. จิตติ อетฺสู ปรินาโรส ของบริจาฯ นั้น น อดิต ย่อมไม่มี จิตติ อ. ความวิจิตร (เอตสุต) ปรินาโรส ของบริจาฯ นั้น นกุ ย่อมไม่มี อิติต ดังนี้ กโรติ ย่อมกระทำ ตาเวน เหมือนอย่างนั่นเทียว ปุน อีก ๆ ภิกขุ อ. ภิกขุ ท. อาโรนาสุ กลายุสัลลัส กราบหมอกแล้ว กิริยา ซึ่งกิริยา สุตส ภิกขุ ใน แห่งภิญญุ้น สุตฺ แดพระศาสดา สุตฺ ต พรศาสดา ปุโกกาสปาฏ ทรงยังบุกคลไหวร้องเรียบมาแล้ว ดัง ภิกขุ ซึ่งภิญญุนัน ปุปิส ศราสามแล้วว่า ภิกุ คุ่อนภิญญ ก็ ได้แว่วว่า ตัวย อ. เธอ โกโร่ ย่อมกระทำ เออ อย่างนี้ สุตุ วิญญู อิติต ดังนี้ ภิกขุ อภิญญุ สุตตวา ปุจฺฉิโต ผู้แม้อื่นพระศาสดาตรัสมาแล้ว อวมญนฺน โอ อาทรณ์ กราบบูดูหมิ่นอยู่แล้ว ตาเอา เหมือนอย่างนั้น นั่นเทียวว่า ภวา ขาแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า เอ็ด ปุพพ อ. ข้อนั้น ก็ เป็นอะไร (โหติ) ย่อมเป็น อุปปา กุมุ อ. กรรมอันมีประมาณ-