ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คำฉีพระไม่มาปฏิญญา ยกผ้าพันแผล ภาค ๕ หน้า 25
เรื่องพระตีสสเตอ(ผู้เข่าข้าถึงคฤฉานายช่างแก้ว
๖. ๑๑/๑๓ ตั้งแต่ อด น มลิกาโร เธอ เป็นต้นไป.
อด คันนั้น มลิกาโร อ. นายช่างแล้วผม ปฏิญญา เตะแล้ว
นึก โกฎิจิง ซึ่งกะเรียนนัน ปาเทน ด้วยเท่า จีบ เชื่อไปแล้ว
(ถนน) ด้วยอันกล่าวว่า ดุจ อ. เจ้า โกรีส จะกระทำ ก็ ซิ่ง
อะไร อิดิ ดังนี้ อุปปุนโภคะเน ผะกำลังแห่งความโกธ้อ
เกิดขึ้นแล้ว เธอ ใบพระเณร ซอ โกฎโจ อ. นกะเรียนนัน
มีรตา ตายแล้ว เอกุปาเณรเอย ด้วยการตะครังเดือเด็นนี้เทียว
ปรราตามาใน ปติ ลักษณ์โล่งใจอยู่แล้ว ๆ เธอ อ. พระเณร ทิสุวา
เห็นแล้ว ต โกฎจี ซึ่งกะเรียนนันนั้น (อาน) กล่าวแล้วว่า อุปาสก
ดู่อนอบาก ดุจ อ. ท่าน กฎวา จงกระทำแล้ว สีเสมอ นิ ซึ่ง
เครื่องพันธสิริยะ เม ของตามภาพ ลิลิต ให้ห่อน ตะ ก่อน
โอโลกิ ฯ จงตรวจดู อม โกฎจี ซึ่งกะเรียนนันนี้เกิด (ใส โกฏโจ)
อ. นกะเรียนนัน มิใด วา ตายแล้วหรือ โน (มิโต) วา หรือ
ว่ไม่ตายแล้ว อิดิ ดังนี้ อด ครั้งนั้น โส มุลิกาโร อ. นายช้าง
แก่ว่านนัน อาน กล่าวแล้วว่า ดุจ มิซาว สีสุสล จะตาย
เออ โกฎโจ วิ ราวะ อ. นกะเรียนนัน อิดิ ดังนี้ นํี่ เรี
กะพระเณรนันฯ (เกริ) อ. พระเณร (อา) กล่าวแล้วว่า
อุปาสก คุ้อนไออบาสก โอ มดิ อ. แก้ว ณิ้นนัน อิติมา โกฎเจน