ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉันพระมามบูรพาจารย์ ยกพัททาเปล่า ภาค ๕ หน้า ๑๔๖
เนติ ย่อมานไป ปาเถิด ชื่อว่าย่อมขับไป (คาโอ๋) ซึ่งโอ ก็
โคจร สู่ที่กิน สุดดิโดกกัน อันมีหนูและน้ำอันหาได้ง่าย
อิติ ดังนี้ ตกุ ปานดู ในบท ท. เหล่านั้นนา (ปทสส) แห่ง
บทว่า ปาเถิด อิต ดังนั้นๆ
(อุโต) อ. อรรถวา ฉินทนุติ ย่อมตัด ชีวิตนิททรู ซึ่ง
อินทรีย์คือชีวิต คือว่า เขพบุติ ย่อมยิ่งอินทรีย์คือชีวิตให้สิ้นไป
(อิฐ) ดังนี้ (ปทุบทสส) แห่งหมวดสงแห่งว่า อยู่วาปฐวีด
อิต ดังนี้
โอปมุมปฏิปทาน อ. คำเป็นเครื่องยังความเป็นแห่งอุปมาให้ลง
เฉพาะ เอก ดูด คาถา ในพระคาถานี้ อิท นิว่า หิ ก็ ชรา จ
อ. ชาร้วย มดจจ อ. มัฑฺจว๋ โอปโลโก วิช ราวะ อ. นาย
โคบาล ชีวิตนิททรู อ. อินทรีย์คือชีวิต โคโณ วิช ราวะ อ.
หมู่แห่งโค มรณ อ. มรณะ โคจรภูมิ วิช ราวะ อ. ภาคนี้
อันเป็นที่ทักิน ตกุ สภาวะมูสู่ ในสภาวธรรม ท. เหล่านั้นนา
ชาติ อ. ชาติ เปลสส ส่งไปแล้ว ชีวิตนิททรู ซึ่งอินทรีย์คือชีวิต
สุดทาน ของสัตว์ ท. สนุดิ ถึงสำนัก ชายา ของชรา ตา ก่อน
ชรา อ. ชรา (เปลสส) ส่งไปแล้ว ( ชีวิตูทรู ) ซึ่งอินทรีย์
คือชีวิต (สุดทาน) ของสัตว์ ท. สนุดิ์ สู่สำนัก พายิโน
ของพายิโน อ. พายิโน (เปลสส) ส่งไปแล้ว ( ชีวิตูทรู)
ซึ่งอินทรีย์คือชีวิต (สุดทาน) ของสัตว์ ท. สนุดิ สู่สำนัก มรณสุส
ของมรณะ ต่อเอ ว มรณ อ. มรณะนั้นน่เทียว ฉินทิตวา ตัดแล้ว