ประโคด - คำบูญพระมาม์ปู่ฤๅษี : หน้า 51/122

ประโคด - คำบูญพระมาม์ปู่ฤๅษี พุทธปุญญสุข อันมีพระพุทธเจ้ายามเป็นประธาน ทิวาสน สิ้นวัน ท. สุต๓๙๓ วนทิติวาม ดูแลบังคมแล้ว สุตดาว ซึ่งพระศาสดา อาหาร กรมดูแล้วว่า ภูพัต ขึ้นพระองค์ผู้บริจ ัตุด อ นาม ม ของข้าพระองค์ เอกน ภูริเสน อันบูรณ์คนหนึ่ง มาบิด ยังไพไหมแล้ว สุตกูขคู๓ ครั้ง ปทา อ.เท่า ท. คุณน ของโค ท. วช ในอก (เอกน ภูริเสน) อันบูรณ์คนหนึ่ง ฉินนา ตัดแล้ว สุตกูขู๓ ครั้ง เค่ อ. เรียน (นม) ของข้าพระองค์ (เอกน ภูริเสน) อันบูรณ์คนหนึ่ง มาบิด ยังไฟไหมแล้ว สุตกูขุด ๓ ครั้ง อาทิ ในภาคนี้ คนธกฐิ มี อ. พรค้นฐิ เทนเอง ภูริต ภาเป่า จักเป็นของอันบูรณ์นัน่นั้นเทียวยังไฟไหมแล้ว วิจุตติ จักเปน คำ อ. ข้าพระองค์ ทมม ย่อมให้ ปติ ซึ่งส่วนบุญ อิษโม ทาน ในภาคนี้ สุตุ ภูริสุต แก่บูรณ์นัน บาง่อน อิตติ ดั่งนี้ ฯ โอโจ อ. โจก สุตา วิงแล้ว ดี วจน ซึ่งคำนัน (จินตฺวามา) คิดแล้วว่า กุมม อง กรรม ภาริ วด อนันหนหนอ เม อ้นเรา ตัด กระทำแล้ว โค ปมุตตุเปี กราณอ. เหตุเป็นว่าความโกธร มี ในเรา อบารากรณ ผู้กระทำซึ่งความผิด เอว อย่างนี้ บุตดี ย่อมไม่มี อิมสุต เสฤฏิสุส ทกเศษฐึี (อย เสฏฐี) อ. เศฏฐึีนี้ เทต ย่อมให้ ปติว่า ซึ่งส่วนบุญ อิมสมิ ทาน ในทานนี้ มยห่อวย แกลำนี้เืิย ปรม ก่อน อัน อ. เรา ทุพพากร จะประมาณร้าย อิมสฺุ เสฏฐิม ในเศษฐ์นี้ เทวาทนฺโตปี มาอ. อาญญาของเทวา