ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คำสัตย์พระมิมาปฏิบาท ยกศัพท์แปล ภาค 5 หน้า 27
(เกาโร) อ. พระเถร วัณฺณา กล่าวแล้วว่า อุปสรรค คู่ก่อนอุฆาสก อห่อ อ. อามภาพ น ปริสุทฺโสม มักไม่เข้าไป อนฺโตทนฺน์ สุกาใน แห่งหนาเขา แก่สม และเรือน ผรสฺ ชนานี ของชน ท.เหล่านี้ ปฏุอาย จำเดิม อีกโต แต่กาลนี้ อินทานิวา ก็
เพราะว่า อย โกโล อ โทษ นี้ โกโล เป็นโทษ อนฺโตหคป- เวสานุสรา ของการไปไปสู่ภายในแห่งเรือนนั้นเทียว (โหติ) ย่อม เป็น อห อ.รา ปาเทส ครับเมื่อเท่า ท. วหนฺฑสฺมิ นำไปอยู่ เขาหว้าเร จิฏ อ.ผู้อยูแล้ว ที่ประตูแห่งเรือนเทียว คุณสิสมึง จักรับเอา ภิกษ์ ซึ่งกิรณา ปฏุอาย จำเดิม อีโต กาลโต แต่กาลสู่ อิติ ดังนี้ สมาทาน สมาทานแล้ว ชูงค์ ซึ่งรุ่งค์ อาหาร กล่าว แล้ว คำ ซึ่งคาว คิ้ม นี้ว่า
ภูตุต อ. อัตร โตฺ หน่อยหนึ่ง โตฺ หน่อย หนึ่ง กุล ในตระกูล กุล ในตระกูล (ปุกคําเมน) อัญบุคคล ปจจติ ย่อม งาม มุนีโน เพื่อมุนี อั
อ. อภิรสุมา จักเที่ยงปํ ปฏุอาย ด้วยเปล่า- แัง ชุมพล อ. กำลังแห่งแข็ง มม ของเรา อดูดี มีอยู่ อิติ ดังนี้ ฯ
จ ปน ก็ แล้ว เ ทโส อ. พระเถร วัณฺณา กล่าวแล้วว่า อมิ คำ ซึ่งคาถานี้ ปริณทพาพิ ปริณทพานแล้ว ตนเอง พุทธินา ด้วยพายันนั้นเทียว นิริสสีเอว ต่อภาคไม่นานนี้เทียว ฯ โกฏโจ