ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคที่ ๑ - คันฉีพระบามปทุมอุศจรถ ยอดพิพัทย์เปลด ภาค ๕ หน้า 85
(โลกสนุนิวาส) ครับเมื่อโลกสั่นวิว ปะชิลิต
อันอันไฟปลุกโพลนแล้ว นินจิ เป็นนิจ สติ มีอยู่
หาโฉ อ. ความร่ำรือง โณ ญ อะไรมหนอ (วิสุตต)
จักมิ (ตุ่มาหา) แก่เธอ ท.อานนท์ อ.ความ
เพลิดเพลิน ก็ อะไร(วิสุตต) จักมิ (ตุ่ม-
ทากิ) แก่เธอ ท. ตุมพา อ. เธอ ท. อนุครามน
โอนุธา ผู้อำนความมิดต์ทุ่มท่อแล้ว น ควาสย ย่อม
ไม่แสวงหา ปีปี ซึ่งปีปี อิติดังนี้ฯ
ดูจิ อ. ความยินดี อานนท์ อิติดี ชื่อว่าความเพลิดเพลิน
๓๗ คาถาย ในพระคาถานั้น ฯ อิทิต อดิตู รูปู๋ อ. อรรถภูมิว่า อมมุสิ่ม
โลกสนุนิวาส ครับเมื่อโลกสั่นวิว อคฤกิ อนไฟ ท. เอกทศา
๙ ราคาที่มี มีรานเป็นต้น ปุชิลิต ลูกโพงไกลไปแล้ว นินจิ
เป็นนิจ สติ มีอยู่ หาโฉ อ. ความร่ำรินหรือ ดูจิ วา หรือว่า
อ. ความยินดี โณ นู อะไรหนอ (วิสุตต) จักมิ ตุมาหา แก่เธอ ท.
เอโโล หาสนูโท อ. ความร่ำรินและความเพลิดเพลินนั้น อตฺ-
ตุง-ตุพรูโปวา เป็นอาการมีปนบุคคลไม่งั่กระทำนันเทียว (โหวต)
ยอมเป็น นุบี หรือ หิ กิ ดูจิ อ. เธอ ท. อนุครามดูเกน
อวิชชนครมากราน โอนุธา ผู้อำนความมิดคืออวิชาฯ อันมีวณฺฏ ๙ หมั
ห่อแล้ว น กวาส ย่อมไม่แสวงหา คือว่า น กิรด ย่อมไม่กระทำ
ถานปทิป ซึ่งประทับอีญาณ วิมุตตญาย เพื่อ้องการแก้ฝันกั้วจด
ตสูส อนุคราม ฯ ซึ่งความมิดั้น กีความา เพราะเหตุอะไร อิติด