คำฉันฑ์ พระมิลวัตถุอุกกาบาท : หน้า 68/122

ประโยค- คำฉันฑ์ พระมิลวัตถุอุกกาบาท ยกพัทธเปล ภาค ๕ หน้า 67 วดเดส ในวัด ท. มีการประพฤติตัวด้วยความเป็นคนเปลอยเป็นต้น อิ่มสุข เหล่านั้นนา ยงค์จิ๋ วัด ตี วัดดังอย่่างใดอย่างหนึ่ง โส มุจโจ อ. สัตว์ผู้มีอันจะพิพากษาเป็นสภาพนั่น เกาล ฯลฯ มุจฉาสน ฯลฯ เผยม ฉฉา ชื่อว่ามีความเห็นผิด พึงให้เจริญ อย่างเดียว ด้วยนั่นเทียว กิลมุสภ ภาคี อัสส ฯลฯ พึงเป็นผู้มีส่วน แห่งความลำบาก พึงเป็นด้วย ห โดยว่า เอธานี วัตถานี อ. วัดท. เหล่านั้น สุขามานนาน อันสัตว์อาสมาตถด้วยดีแล้ว มุจฉ ฯ ยังสัตว์ผู้มีอันจะพิพากษาเป็นสภาพ อวิตินาถุงงู ผู้ชื่อว่ามีความสงสัยน้อยจังไม่ได ้แล้ว อุตรอุตุกาย กงมายุ อวิตินาถาวน เพราะความที่แห่งความสงสัยอันมีวิภั ฏ ฯ เป็น ธรรมชาติอันตนไม่ข้ามผ่านนแล้ว โลเรนตุ ย่อมให้หมดด น หามได้ คิด ดังนี้ (ภวดา) วุตติ เป็นอรรคธรณอันพระมิลวัตถุล้ารษ แล้ว โทษ ย่อมเป็น