คำฉันท์พระมาลัยทวัฐฎก : หน้า 72/122

ประโยค- คำฉันท์พระมาลัยทวัฐฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๕ หน้า 71 โลกลีย นิพพานปฏิ สมุทกสุขเอย ผู้สมามาร เพื่ออันยังความเศร้าโศก ให้ดับนั่นเทียว อลิ ย่อมเป็น หิ แท้จริง ปณิธานอสุริน อ.น้ำตา อนไกลออกแล้ว ท. ดวง ของเธอ โรจนสูสู ผู้ร้องไห้ ญีมสา อิตถียา อิมา วา การเปน มกาแล ในภาคแห่งหญิงย่านแล้ว ด้วยเหตุนี้เทียว อติรตตรัง น เป็นน้ำยิ่งกว่า อุกโท ว่ากัน มหา สมุทรท่านแห่งมหาสมุทร ท. ชนุติ ๕ ( โหนติ) อิติ ดังนี้ สนุสนิมาหตู่ กะมหำมยศชื่อว่าหัตถนัน อาหาร ตรัสแล้ว คาล ซึ่งพระคาถา อมิม นี้ว่า ย กิ ฬ จิน อ็ อ ก ล ส า ฎิ เปนเครื่องกังวลใด ( อติติ) มีอยู่ ปุเทพ ในภาคก่อน ตว อ. เธอ ติ กิณู ยังถิละสทเป็นเครื่องกังวลนั้น วิไลสา จงให้ เหลิดแหงดิ กินจิน อ. กิลาสชาต เป็นเครื่อง กังวล มา อุ อ อย่าได้มีแล้ว เถา แก่เธอ ปุฉา ภายหลัง เจา กว่า ตว อ. เธอ ไน คุสสลิซ จำไม่ถืออา ( ขนธ) ซึ่งฉันท์ ท. มูฏม ในตำมกลง อุปสนุโดย จักเป็นผู้เข้าไปสงบแล้ว ( หุตวา ) เป็น จริสัลสิ จักเที่ยวไป อติ ดั่งนี้ ฯ ๑๗/๕/๘ ตั้งแต่ กิจบุ ญ มุมสาย กิจ สมุจจาเภสู่ เป็นดังไป.