คำแปลพระมัญจ์บุตรฤก ภาค ๕ : หน้า 95/122

ประโยค - คำฐานพระมัญจ์บุตรฤก ยกพ้นแปล ภาค ๕ หน้า 94 หนุ่ม (ชนิห) อันชนะ ท. จุฑาจิต ย่อมเรียกว่า ชรศโล อ. สนับ จึงออกตัวแก่ อิทธิ ดังนี้ คำฉีกลา อ. เกาะหัววัด ครุนา ปี แม้อ้น อ่อน (ชนิห) อันชนะ ท. จุฑาจิต ย่อมเรียกว่า ปฏิตตา อ. เถา อันเน่า อิทธิ ดังนี้ ยกา โข ฉันใดแล (อีก รุบนิ) อ. รูปธี ตทหุชาติ อันเกิดแล้วในวันนั้น สวคุณออบนิแม้อนเป็นรูปมีสีเหลืองว่าสี่แห่ง ทองคำ สมนา เป็นอยู่ ปฏิกาย ชื่อว่าเป็นรูปมิคาอ่อนน่า ปางกูู ซึ่งว่าเป็นรูปพังก์ ปฏุญญตน เพราะวรรณว่าเป็นที่ไหลออก นินจิ เป็นจิน (โหติ) ย่อมเป็น เอว ฉันนั้น เทิ่ คำ ของเธอ โส เอา สิ้นนี้ ปฏิโก เป็นภายนา สมาใน เป็นอยู่ (ปุณฑม) อันบันติทิต เวทิตย์โพ พึงทราบว่า ภิขชิต จะเกิด คือว่า ภิขสูลสติ จั๊กแตก ณ จีรสมัว ต่อจากไม่่นานนัั่นเทียว อตี ดังนี้ (ปูเจา) อ. อรรณวลวา ชิวิต อ. ชิวิต สพุทธสุตตน ของสัตว์ ทั้งปวง ท. มรณปริโยสานเอา เป็นธรรมชาติมีความตายเป็นที่สุด (โหติ) ย่อมเป็น (อิติ) ดังนี้ (อุตุกุ๊) อ. อรรถปลว่า ชีวิต อ. ชีวิต สพุทธสุตตน ของสัตว์ ทั้งปวง ท. มรณปริโยสานเอา เป็นธรรมชาติมีความตายเป็นที่สุด (โหติ) ย่อมเป็น (อิติ) ดังนี้ (อุดกุญ) อ. อรรถปลว่า ชีวิต อ. ชีวิต สพุทธสุตตน ของสัตว์ ทั้งปวง ท. มรณปริโยสานเอา เป็นธรรมชาติมีความตายเป็นที่สุด (โหติ) ย่อมเป็น (อิติ) ดังนี้ (อากูปุ) อ. ออรรถปลว่า ชีวิต อ. ชีวิต สพุทธสุตตน ของสัตว์ ทั้งปวง ท. มรณปริโยสานเอา เป็นธรรมชาติมีความตายเป็นที่สุด (คำแปลโดยประมาณตามข้อความในภาพ)