ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ - คำฉัตพระมามัชฌิมา ยกศพหน้าเปล่า ภาค ๕ หน้า 41
อยู่ ปรี ปุญฺญิโคล ชึ่งบุคคลอื่น กายญฺญาทิท ทิณฑุเท ทิ้ง ด้วยอาญา ท.
มืออญฺญาอันเกิดแล้วจากายเป็นต้น ปุญฺญามา อ. อาญฺญาตอบ ท.
ตกิฎฺฐา ว อันเสขกับอาญาอันเทียว นำวาง ปฏิญญา พิงคลง มุตฺตา
บนกระหว่ม ตัว ของเธอ ( อิต ) ดังนี้ ( ปทสา ) แห่งงว่า
ปฏิญฺญา อิติ ดังนี้ฯ
( อติโค ) อ. อรรถว่า สงฺเฆ ถ้วยตา อ. เธอ สกุจีสสติ
จักอา กามุ เพื่ออันกระทา อุตฺตานัง ตั้งน. นิฏฺฐิ ให้เป็น
สภาวที่ความหวั่นไหวออกแล้วไซร้ ( อิติ ) ดังนี้ ( ปทสา ) แห่ง
บทว่า สงฺเฆ เนรสส อิติ ดังนี้ฯ
( อนุโค ) อ. อรรถว่า มูฎฏฺภิชี ฉินทิวา ตลมตุ ตูวา
ริติโกสตา วิย ราวะ อ. กังสลด อันอันบุคคลตัดแล้ว ที่อาบแห่ง
ปาก กระหว่ลว ให้เป็นวัดลุสว่าพื้น ตั้งไว้แล้ว ( อิตฺ) ดังนี้
( คาถาปทสา ) แห่งบทแห่งพระคาถาว่า กิโล อุปโน ยา อิตฺ
ดังนี้ ๆ ทิ จริงอยู๋ ตาทิ กนฺตสา อ. กังสลดอันเช่นนั้น ปหิติ
แม้อนุอัมบุคคลติแล้ว หดปานทิวา วา ด้วยมือและเท้า ท. หรือ
ทุฏฺฐาน วา หรืออัญฺญาด้วยอันใด ๆ กิโรติ ย่อมไม่กระทำ สฤทธ์
ซึ่งเสียง ๆ
( อติโค ) อ. อรรถว่า สงฺเฆ ถ้วยตา วิอ อเธอ สกุจีสสติ
จักอา ภิฎุ เพื่ออันเป็น เอวุโป เป็นผู้มีปออย่างนี้ไซร้ เอโล
ตา อ. เธอนั้น อิม ปฏิเป ยังข้องปฏิสนธิ ปฐมาน ให้เต็มอยู่
อุปมตโ ต เป็นผู้ไม่ประมาณแล้ว อิกนี ในกาลนี้ ปฏิโต นาม