คำฉีพระธัมม์มาปฏิญญา : หน้า 37/122

ประโยค - คำฉีพระธัมม์มาปฏิญญา ยกพิพัฒน์เปล ภาค ๕ หน้า 36 ฉันใด (วณฺ) ครั้นเมื่อพระคํ้ารว่า สุพเจ สตูฏ อ สัตว ท. ทั้งปวง สตฺกฺย ย่อมะสัง อิติ ดังนี้ สตฺฎา อนพระศาสดา วุตฺเต แม้นรสัน อาสา สตทา อ สัตว ท. ผู้เหลือง งฺ ปโจวา เวน ขฏฺฎาโร วิสสาสตี ดังสัตว์ผู้เคย ท. อิม เหล่านี้ อิติ คือ หฤทฺฺถาชานนุยุ อ ช้างเชือกอชาใน อสฺสานเนยุโย อ. ม้าตัวอชาใน อสฺสานเนยุโย อ. โคตัวอชาใน ชินาสาโว อ. พระอิญฺษาสพ (ปุณฺณิตตน) อนัญติเต วิทิตพุหา พิงทราบว่า สตนุ นี้ ย่อมะสัง อิติ ดังนี้ เอวา ฉันนันนเทียว ๆ หา จริงอยู่ อิฺมสฺ สิตสฺตมฺ สัตวฺผู้เคย ท. เหล่านี้นา ชินาสาโว อ. พระชินาสพ อปสฺสนฺโน ไม่เห็ฯอยู่ อรมณกสฺสฺต ซึ่งสัตว์ผู ไม่ตาย สกวากทิกวิหา (อุตฺตนา) เป็นนตฺตา เพราะความที่แห่ง สกฏกิญฺญู เป็นธรรมตํอดันตนะได้แล้ว น ภควา ชื่อว่าอ่อน ไม่กลัว ติยา วิสสาสติต อ. สัตวํผู้เคย ท. อิดสฺวฺ์ เหล่านอกนี้ อปสฺสนฺนา ไม่เห็นอยู่ สตทฺว อสฺสํ อกฺษิต โอฏฺฐปุณฺณกํ ผูเป็น ปฏิปักฺขํต่อเน้นแล้ว สกฏกิญฺญู พลวกตา เพราะความที่แห่ง สกฏกิญฺญู เป็นธรรมตํมิอํกํลัง น ภาวนฺ ขชื่อว่าอ่อนไม่กลัว ฯ อุดโท อ. อรรถาว่า (ปุกฺโคล) อ. บุกคล (อุฏฺฐาน) รู้แล้วว่า อหา อ. เรา ยา ฉันใด อญญปฺปี สตทา อ. สัตวํ ท. แม้เหล่านี้ เอวา ฉันนั้น อิติ ดังนี้ น หนยุฯ ไม่พึงมา น หนาเปโลฯ ไม่พึงบุกกลให้มา ปิร สตทฺ ซึ่งสัตว์อื่น อิติ ดังนี้ (คาถา- ปาทสุด) แห่งบทแห่งพระคาถาว่า น หนยุฯ น มาตยะ อิติ ดังนี้ฯ