พระบรมมหาราชวังและพระพุทธศาสนา คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 5 หน้า 19
หน้าที่ 19 / 122

สรุปเนื้อหา

บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับคำสอนและกรรมในพระพุทธศาสนา วิธีการที่พระบรมฯ ใช้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตและการให้คำสอนแก่ศิษย์ โดยเน้นความสำคัญของกรรมและปฏิญญากับการเข้าถึงความรู้ ความเข้าใจในโลกและชีวิต ซึ่งจะนำไปสู่การพัฒนาตนเองในทางที่ถูกต้อง ยกตัวอย่างเช่น การสร้างสมาธิและความมั่นคงในจิตใจ ทั้งนี้ยังมีการพูดถึงอาจารย์และปรัชญาของการเรียนรู้

หัวข้อประเด็น

-กรรมในพระพุทธศาสนา
-การปฏิญญา
-บทบาทของพระบรมฯ
-การศึกษาและการเรียนรู้
-การพัฒนาตนเอง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๑ - คำนี้พระบรมฯทรงถูกตัก ยกพัทยาแปล ภาค ๕ หน้า ๑๘ กระทำแล้ว มฏตุ์ ปฏิญ อ. บุญอัมมีประมาณน้อย อามิสสุดติ จักไมมาถึง วิปลาวเสน ด้วยอำนาจแห่งผล เอา ปฏิตุต์ กมุ้ม กิ้น ธาน ม ทฤษฎี วา อ. กรรมอันค่านิดหน่อย อย่างนี้ จักเห็น ซึ่งเรา ณ ที่ไหนหรือ อหา คำนี้ กมุ้ม กิ้น ทั้งนี้ ก็เห็น จึงณ ที่ไหนหรือ อ. กรรมอัน วิปลุตุสต์ จักเผลิดผล กกา ในกลาไร อิฐ ดังนี้ ก็ เหมือน อย่างว่า กุลาลชาน อ. ภาชนะอันเป็นวิกรแห่งดิน วิวิตวา ซูมติ อันบุคคลใดดังไว้แล้ว ปฏิญ อ. ขมิ ดอมเต็ม อุทธพิทุนปาน ด้วยอัน ตกลงแห่งหยาดแห่งน้า นิรนุตร์ มีระหว่างออกแล้ว ยา ฉันใด ธีร อ. ปราชญ์ คือว่า ปฏิกิฏุปริโธ อ. บูรพ์ผู้เป็นบัณฑิต อาณานุ- โต สังกะยู่ ปฏิญ เช่นบุญ โกภี หน่อยหนึ่ง โกภี แม่หน่อยหนึ่ง ปฏิญ ดิ ด้วยอ้อมเต็ม ปฏิญสุด ด้วยบาญ เอา ฉันนั้น อดี คำนี้ ศุสา คาถาย แห่งพระคาถานั้น (ปฏิเทดน ) อาณันต์ ( เวท- ตพุโท) พิพ Gratis
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More