ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำสัตย์พระมงฃกุฎกาย ยกพัทแปล ภาค ๕ หน้า 55
ทสภิ การณี อนุพนธ์ ปาปูนตีเอา ย่อมถึง ซึ่งความจิบาย
มิใชความเจริญและทุกข์อันลายเสียซึ่งอาจให้พินาศ ด้วยเหตุ ท.๑๐
นันเทีย อิติ ดังนี้ อนุพนธ์ มนุฎุวา ธมฺม เทสนาโโล เมื่ออ
ทรงสิบบ่อ ซึ่งอนุพนธ์ แสดงซึ่งธรรม อากาส ได้ทรงภายแล้ว
คาถา ซึ่งพระคาถา ท. อิมา เหล่านี้ว่า
โดย ปฏิคโค อ. บุคคลใด ทูลสุดี ย่อมประชุมร้าย
( คือเทสสานุ ) ในพระอธิษฐาน ท. อุปปุรณสูตร
ผู้ไม่ประชุมร้ายแล้ว อาทนฺทูล ผู้ไม่มีอาชญา
ทนฺตน ด้วยอาชญา ( โส ปฏิคโค ) อ. บุคคลนั้น
นิวณฺฑติ ย่อมเข้าถึง ทสนนฺธ ธนานี แห่งธนา
ท.๑๐ หน้า อนุเณร ธานี ซึ่งฐานะอย่างใด
อย่างหนึ่ง ปีปวอ พลนันเทีย คือว่า
ผรุสา เวทนา ( ปาปูเณ ) วา พี้งถึง ซึ่งเป็นทุก
ค้นหยาบหรือ ชนิ ( ปาปูเณ ) วา หรือว่า
พิทิง ซึ่งความเลื่อม ศริรสูตร เทสนา ( ปาปู-
เณ ) วา พิงถึง ซึ่งความแตกไป แห่งสิริระ
หรือ ครุฑ อพาร์ท ( ปาปูเณ ) วา มีหรือว่า
พิ่งถึง ซึ่งอาพรอันหนัก จิตดุกเขบ ปาปูเณ วา
พิ่งถึงซึ่งความฟุ้งซ่านแห่งจิตหรือ รามโอ อุปสคฺค
( ปาปูเณ ) วา หรือว่า พิ่งถึง ซึ่งความขัดข้อง
แต่พระราชา ทุรณี อพกฺกานี ( ปาปูเณ ) วา