ข้อความต้นฉบับในหน้า
โยมเป็น จ กี สา ชาติ อ. ความเกิดนี ต สุมี คหกรรมสุมี ครังเมื่อ
นายช่างไม่คืดตันหูกระทำซึ่งเรือนนั้น ( เกนี) อนใด ๆ อภิวัช
ไม่เห็นแล้ว น นิวติ ช่อมไม่กลับ ชุษมา เหตุใด สุมา เพราะ
เหตุนั้น อ อ เรา ควรสนโด เมื่อแสงหา ดิน คหกรรม ดังนี้
ช่างไม่คืดตันหูกระทำซึ่งเรือนนั้น สนธุวิสุสัล แลนไปพร้อมแล้ว
อดีด ดังนี้
(อนุโฒ) อ.อรรถว่า อาทินี ในกาลนี้ คู้ อ. ท่าน สุพพาธ-
ฤทฺถคุณ ปฏิญาณนตนเองมา ทีอูโร เป็นผู้อื่นเรา ผูทงตลอดอยู่
ซึ่งญาณคือความเป็นแห่งพระสัพพัญญานุทวีา เห็นแล้ว อสียอมเป็น
(อิต) ดังนี้ (ปทสุ) แห่งงว่า ทิฐูโส อิติ ดังนี้
(อุตโฒ) อ.อรรถว่า คำว่า ตูอ. ท่าน น กาชิ จัดไม่กระทำ
เหตุึ่งเรือน มม ของเรา อุดมคติมันตน้า อันอันบันติในดัมพร้อมแล้ว
ว่านอัดภาพ อิ่มมัมิ สาลาวุฒ ในสังสารวัฏนี้ ปุน อีก (อิต) ดังนี้
(ปทสุ) แห่งงว่า ปุน เค อิติ ดังนี้
(อุตโฒ) อ.อรรถว่า อวเสสกเถสุภาพ อ. ซีโครงคือกลอสีสัน
เหลือง ต. สุพุท พึ่งปวง ตา ของท่าน มยา อันนา ภูคคว ทักแล้ว
(อิต) ดังนี้ (คาถาปทสุ) แห่งบากแห่งพระคาถาว่า สุพาเต
ผาสุก ภูควา อิติดังนี้
(อุตโฒ) อ.อรรถว่า คณุภิญญามนุฏลี แม้อ. มนฺดาแห่งช่อฟ้า
อิ วิชาขามขา ติ้นบันติบพร้อมแล้วว่าด้าตภาพ อิ่มมัมิ สาลาวุฒ ในสังสารวัฏนี้ ปุน อีก (อิต) ดังนี้