พระนางอุบุณฑาเถรี: ความไม่เที่ยงและความทุกข์ : หน้า 97/122

ประโยค- คํานิทัศพระมิมปัณฑา ยกําฟัแปล ภาค ๕ หน้า ที่ 96 เรื่องพระนางอุบุณฑาเถรี ๒๒.๑๐๕/๑๓ ตั้งแต่ รูปนุตา ตี โอโลเกตุวา อย่ เป็นต้นไป. รูปนุตา อ. พระเถรีพระนางว่ารูปนุตา โอโลเกตุวา ตรง แลดูแล้ว คีรี ซึ่งคีรีนั้น ปลดี สุสิต เห็นแล้ว อติภวา ซึ่งอัตภาพ อนิจจโต โดยความเป็นสภาพไม่เที่ยงว่า อย่ อติธี อ. หญิงนี้ ปุตตา ถึงแล้ว ชี ซึ่งธรา อิมสุวิรา ธาน ในที่นี้ นั่นเทียว ปุตตา ถึงแล้ว พยายม ซึ่งพายุธ (อิมสุวิธาน) ในที่นี้ ปุตตา ถึงแล้ว มรณ ซึ่งความตาย (อิมสุวิธาน) ในที่นี้ ชราพุยามิรานนี อ. ความแก่และความเจ็บและความตาย ท. อาคมิส- สนุต จิกขา อิมสุส칠 อุตฺตวามะสุข แก่อัตภาพแม้นนี้ เฝ้อเอว อย่างนี้นั่นเทียว อติ ดั้งนี้ ๆ ปน กิเลส (โอ ส อดุคาไว) อ. อัตภาพ นั่น ทุกข์ โอุตตโค (ตาย รูปนุตา) ทิฏฐุคตเอว เพราะความที่แห่งอัตภาพนั้น เป็นสภาพอันพระเถรีพระนางว่ารูป- นั่นเทียวแล้ว โดยความเป็นสภาพเป็นอัตตานั้นเทียวา โทติ ย่อมเป็น (ตสฺส อตฺตาวสฺส) อนิจจิโต (ตาย รูปนุตา) ทิฏฐุคตเอว เพราะความที่แห่งอัตภาพนั้น เป็นสภาพอันพระเถรีพระนางว่ารูป- นั่นเทียวแล้ว โดยความเป็นสภาพไม่เที่ยงนั้นเทียว ๆ อด ครั้ง นั่น ภว อ. ภาพ ท. ตโย อุปฤหสึ ปราสาทแล้ว อสสา รูป-