พระคาถาและคุณสมบัติของบุคคลตามพุทธศาสนา : หน้า 74/122

ประโยค 3 - คำสัญญา พระมามีบำทุจริต ยกศพที่แปล ภาค 5 - หน้าที่ 73 ของเราว่า พุทธมโน อ. พรหมณ อติปิ ดังนี้บ้าง วงฺฤฏิอวา ยอมควรนั้นเทียว อติป ดังนี้ อนุสนธิ มูฏวา เทวม โด เมื่ออาจรสิต่อ จะอนุสนธิ แสดงชัชธรรม อาณ ตรัสแล้ว กำน ซึ่งพระคาถา อิม นี่ว่า เถิ ม้ามากกว่า (ปุคคล) อ. บุคคล องฺกโต ผู้ประดีมนแล้ว จเรยุ พิงประพฤติ สม สม่ำเสมอ สนฺโโต เป็นผู้สนบแล้ว ทุบโต เป็นผู้ฝึกแล้ว นิยโต เป็นผู้เน้นอนแล้ว พุทธมามี เป็นผู้มี ปกติประพฤติดุจฤๅ (กุฏฺวา) เป็น นิราย วางแล้ว ทนุท ซึ่งอารยา ภูตา ในสัตวา ท. ลภพฤฏ ฬ ทั้งปวงไร้ โอ ปุคคล อ. บุคคลนั้น พุทธมาหโม เป็นพรามณ์ (โหติ) ย่อมเป็น โส ปุคคลอา อ. บุคคลนั้น สมโณ เป็นสมณะ (โหติ) ย่อมเป็น โอ ปุคคลอา อ. บุคคลนั้น ภิกญู เป็นภิกษุ (โหติ) ย่อมเป็น อิติก ดังนี้ฯ (อุตโต) อ. อรรถว่า วุตฺตกฺรณปฏิสมุทิโต ผู้ประดีแล้วด้วย ผ้าและเครื่องอารมณ์ (อิติ) ดังนี้ ตภฺษุ ปทสฺส ใบมา ณ ท. เหลา นันหนา (ปทสฺส) แห่งบหา ตองฺกโต อติ ดังนี้ฯ อุตโต อ. เนื้อความว่า เจิ ปเมหากว่า อปุคฺโคล อ. บุคคล องฺกโต ผู้ประดีแล้ว วุตฺตกฺ ราาการที่ที วุตฺตก ุ ด้วยวัตถุ ท. มีผ้า และเครื่องอารมณ์เป็นต้น จเรยุ ฟังประพฤติ สม สม่ำเสมอ