การศึกษาของธรรมชาติและสุขภาพในพระพุทธศาสนา : หน้า 94/122

ปรโโยค ๓ คำฉงพระบํา มปฏุรุก ยกศพทแปล ภาค ๕ หน้า ๙๓ อาอยู่ สนฺทาดิ เพื่ออันดำรงอยู่ด้วยดี ปริวตติวา เป็นไปเรื่อยแล้ว ปติ ล้มลงแล้ว ฯ สนฺทาดิ ค อ.พระศาด คณฺฑวา เสด็จไปแล้ว สนฺทิสิ สู่วิถีใกล้ ดุสิต เกรียร ของพระเณรีนี้ วตวา ตรัสแล้วว่า ภูดี คูถ่อน น้องหญิง อุตฺตภาพ โอ อบภาพ เต ของเธอ ปริชฺชโน แก่รอบ แล้ว ภูวิชฺชสูตร จักเถ น จิรสุโข เวา ตอภาค ไม่นานนั่นเทียว อติ ดั่งนี้ อา ตรัสแล้ว คำ ซึ่งพระฉทา อิม นี้ว่า อีก รูป อ. รูปนี้ ปริชฺชโน แก่รอบแล้ว โรคนี้ เป็นธรรมชาติเป็นรังของโรค ปฏกฺุณ เป็น ธรรมชาติผู้พิง (โหติ) ย่อมเป็น สนุกโหย อ. กายอันเป็นของตน ปฏ อันนำา ภิษิต จะตก ก็ เพราะว่า ชีวิต อ. ชีวิต มรณสุข เป็นธรรมชาติ มีความตายเป็นที่สุด (โหติ) ย่อม เป็น อิฏ ดังนี้ ๆ อุโด อ. เนื้อตามว่า ภกิ คู่น้องน้องหญิง รูป อ. รูป อีที นี้ คือว่า สรีระสุขตา อันอันบังตุนี้ เป็นพร้อมแล้วว่ามีสรีระ ดู ของเธอ ความที่แห่งรูปนั้นเป็นรูปแก่ ๆ โถ ก็แล ๆ รูป อ. รูปนั้น โรคนี้ ชื่อว่าเป็นรังของโรค นิ่วสนุกฐานติเตียน เพราะอรรถว่าเป็นสถาน อันเป็นที่อยู่ลำสก สมุทโรวาน แห่งโรคทั้งปวง ท. (โหติ) ย่อม เป็น ปน เหมือนอย่างว่า ลึกโล อ. สุนัขจงออก ตรูโฉบ แม้วัว