พระมนต์ฤาษีทอง: คำบัญญัติและการแปล : หน้า 18/122

ประโยค - คำบัญญัติพระมนต์ฤาษีฤๅษีทอง ยกคําที่แปล ภาค ๕ หน้า ๑๗ ผู้ชื่นดับด้วยเราเป็นประธาน น ออมบุญอธิพุทธ์ ไม่พึงดูหมิ่นว่า อุปปิ น้อย อิติ ดังนี้ เรียกว่า ปุณฺณิตปริสล อ. บุญชมลีเป็นปัญญา ท. กรณุตา กระทำอยู่ ปฏิ ซึ่งบุญ อนุกาม ปุญฺญา ปฏิเนน ปรุณีเออ ย่อมเต็ม ด้วยบุญ ตามลำดับ น้ํเทียว วิถีบุญามาชาติ วิถี รวกะ อ. ภาวะอิ่มมีปากอันบุคคลเปิดแล้ว ( ปรุญติ) เต็มอยู่ อุทกน ด้วยนํา อิติดังนี้ อนุสนธิ มุทูตา ธรมฺ เทสนูโโน เมื่อลงสี่ต่อ ซึ่งอนุสนธิ แสดงชังธรรม อาหารแล้ว คํ่า ซึ่งพระคาถา อิม นี้ว่า (ปุกคโล ) อ. บุญค ม ออมบุญเอา อย่าพึง ดูหมิ่น ปุญฺญสม ชึ่งบุญา มตฺฺติ ปุญฺญ อ. บุญ อันมีปรมาณน้อย น อาคมิสตฺ จัไมฺม มาถึง (อิติ) ดังนี้ อุทกมโน แม อ. หมอแหง่น่า ปุริติ ย่อมเต็ม อุพนิวพุทธมาเปน ปราณ ด้วยอันตกลง แห่งหยาดแห่งน้า ( ยถา) ฉลาด โธ โล อ. ปราณู อาจิน ส่งสมอย ( ปุญฺญ ) ซึ่งบุญ โกโก ห่อน- หนึ่ง โกปี นํ้าห่อหนึ่ง ปุริติ ย่อมเต็ม ปุญฺญสม ด้วยบุญ ( เออ) ฉันนั้น อิติดังนี้ อุตโก อ. เนื้อความว่า ปณิตมณุโส อ. มนุษย์ผู้เป็นมนต์ติ คูหา กระทำแล้ว ปุณฺญ อึ่งบุญ มอ ออมบุญอเน อย่าพึงดูหมิ่น คือว่า น อวกาเนยุ งไม่พึงดูแลน ปุญฺญ ซึ่งบุญ เออ อย่างนี้ว่า ปูญฺญ อ. บุญ อุปปมุตติ อันมีประมาณน้อย มา อันเรากํ»