ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คำบูชาพระมาปฏิฐิถวายภาค ๕ หน้า 65
ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ปูรโต ข้างหน้า มม ของเรา ออกสี่ ได้กระ
ทำแล้ว อยู่อยู่ กามึง ซึ่งกรรมอั้นไม่สมควรแล้ว หิ เพราะว่า
( ปุกโฉะ ) อ. บุคล สมโณ นาม ชื่อว่า เป็นสมณะ สาวกปฏิบญฺ-
ปาทมดูดตน การเผด เพราะเหตุอันมีเหตุมีการห้ามมิให้สาธุภคฺเป็นตน
เป็นประมาณ โหติ ย่อมเป็น น หามได้ อิติ ดังนี้ อนุสรณ์
มูฎวา รวมม เทเสนุโต เมื่อจะทรงสืบต่อ ซึ่งอนุสรณ์ แสดงซึ่ง
ธรรม อาทรัสแล้ว คาถ ซึ่งพระคาถา อมิส นี้ว่า
นฤคูอริย อ. ความประพฤติโดยความเป็นผู้
เปลือย ท. ( มจจิ ) ยังสัตว์ผู้อะนจะพิสูจตายเป็น
สภาพ ( อวิธิตุณฺย) ผู้มีความสงสัยอันไม่บำ
พันแล้ว ( โสธนฺต) ย่อมให้หมดดา น หมา-
ได้ ชฎา อ. ชฎา ท. ( มจจิ ) ยังสัตว์ผู้อื่นจะพิสูจตายเป็นสภาพ ( อวิ- ติคุณฺย) ผู้มีความ
สงสัยอันยังไม่บำพันแล้ว ( โสธนฺต) ย่อมให้
หมดดา น ามได้ ปฏิกา อ. เปือกตม ท.
( มจจิ ) ยังสัตว์ผู้อะนจะพิสูจตายเป็นสภาพ ( อวิ- ติคุณฺย) ผู้มีความสงสัยอันยังไม่บำพันแล้ว
( โสธนฺต ) ย่อมให้หมดดา น หมาได้ อนาสวกา
วา อ. การไม่บริโภคคดี ดุจทิลาสิการา วา อ. การ
นอนบนแผ่นดินดี ริโซลูวา อ. ความเป็น
แห่งบุคคลผู้มักมุมด้วยสุขดีดี อุฎฐิวปฺปธน