ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา : หน้า 30/144

ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา [๒๖๖] ราชเสาวไม่พึงสัมผัสหญิงนัก ซึ่งเป็นเหตุให้เส้นเดช ผู้เส้นเดชย่อมได้ประสบโรคของครอง ความกระวนกระวายความอ่อนกำลัง ราชเสาวไม่ควรพูดมากเกินไป ไม่ควรนึงทุกเมื่อ เมื่อถึงเวลาพิงเปล่าจาก พอประมาณ ไม่พร่ำเพ่อ เป็นคนไม่มักโกรธ ไม่กระทบกระเทียบ เป็นคนพูดจริงอ่อนหวาน ไม่สื่อเสียง ไม่ควรพูดอ้ายน่ำอ้อน ราชเสาวนั้นพึงอุปถัมภ์ในราชสำนักได้ [๒๖๗] ราชเสาวพึงเลี้ยงดูมารดาดิบ ๆ พึงพระคติต่อเนื่องน้อมต่อผู้จรูลในกลูมีวามอ่อนหวาน กลาวาจาอ่อนโยน ราชเสาวนั้นควรอยู่ในราชสำนักได้ ราชเสาวพึงเป็นผู้ได้รับแนะนำดีแล้ว มีฉะนะฝึกฝนแล้ว เป็นผู้งู่ประโยชน์ เป็นผู้คงที่ อ่อนโยน ไม่ประมาท สะอาดหมดจด เป็นคนขยัน ราชเสาวนั้นควรอยู่ในราชสำนักได้ ราชเสาวพึงเป็นผู้มีความประพฤติดีอ่อนน้อม มีความเคารพยำเกรงในท่านผู้อื่น เป็นผู้สูงเสี่ยง มีการอยู่ร่วมเป็นสุขารเสาวนั้นควรอยู่ในราชสำนักได้ ราชเสาวนี้บำรุงเลี้ยงสมณะและพราหมณ์ผู้มีศีล เป็นพุขสุด ด้วยข้าวและน้ำ ราชเสาวนั้นควรอยู่ในราชสำนักได้ ราชเสาวผู้หวังความเจริญเก่าแก่ พึงเข้าไปสวามคบหากระสนะและพราหมณ์ผู้มีศีล เป็นพุขสุด ด้วยข้าวและน้ำ ราชเสาวผู้หวังความเจริญเก่าแก่ พึงเข้าไปสวามคบหากระสนะและพราหมณ์ผู้มีศีล เป็นพุขสุด มีปัญญา [๒๖๘] ราชเสาวไม่พึงทำท่าน ที่เคยพระราชาทในสมุนพรหมนให้เสื่อมไป องค์นี้ เห็นพวกนิทัศเดียวกันในเวลาพระราชาทไม่ควรห้ามอะไรเลย ราชเสาวพึงมีปัญญา สมบูรณ์ด้วยความรู้ ฉลาดในวิธีจัดชฤก รู้จักกล้ารู้คู่ม ปีราชเสาวนั้นควรอยู่ในราชสำนักได้ ราชเสาวพึงเป็นคนยันมั่นเพ็งไม่ประมาท มีปัญญาลอดล่องพิจารณาในงาน ที่ตนพึงทำ จัดการงานให้สำเร็จด้วยดี ราชเสาวนั้นควรอยู่ในราชสำนักได้