บัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา : หน้า 86/144

บัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา เรื่องก็กษัตก (กักณญชาต ว่าด้วยก็กำได้ทรัพย์) วันหนึ่งมีโหสดตามเสด็จพระราชาเพื่อประพาสพระราชอุทยาน ขณะกำลังก้าวผ่านซุ้มประตูเข้าสู่เขตพระราชอุทยาน ก็กำลังตัวหนึ่งกำลังเกาะอยู่ที่ปลายเสาค่ายซึ่งปักเป็นรั้วอยู่รายรอบพระราชอุทยาน พอมันแลเห็นพระราชสดมาธันนั้น ก็วิ่งลงมาจากปลายเสาค่าย แล้วหมายบองชอบอยู่บนพื้นดิน พระราชาทรงดำริจะบำเหน็จรางวัลแกมัน มิให้สุกุลว่าไรรางวัลเป็นเนื้อหนึ่งกากถึกๆ พระราชาจึงมีพระกระแสรับสั่งกับราชบุตรว่า "ตั้งแต่บนี้ไป เจ้าจะชื่อเนื้อให้ถึงก็ตั้งนี้ได้กินทุกๆ วัน วันละก็ มาสกเิจิด" จนกระทั่งวันหนึ่งเป็นวันอุโบสถ ซึ่งมีพระราชากำหนดห้ามชาวเมืองฆ่าสัตว์เป็นอาหาร ราชบุตรนั้นเที่ยวหาซื้อเนื้อสัตว์ให้ก็กินตั้งแต่เช้าจรดค่ำยามสาย แต่ก็ยังมีอาหารถือได้ จึงเกิดความคิดเอามิดคอมบางเจาะตรงกลางเหรียญทองมูลค่าที่มาสก จนทะลุเป็นรูแล้ว เอาด้าร้อยท่าเป็นวงเล็กๆ จากนั้นจึงนำไปสอดให้เจ้ากำลังต่างเครื่องประดับในวันต่อมา ขณะท่พระเจ้าเหหราชสดจจจปราชาพระราชอุทยาน ตามพระราชอธิษฐาน ก็ต้องตัวเดิมยังเกาะอยู่บนเสาค่ายที่เคยเกาะ มองเห็นพระราชสดจจจมาแต่ไกล แทนที่มันจะรีบวิ่งลงมากระอยู่ที่พื้นดินเช่นวันก่อนๆ กลับเชิดคอชูสูงขึ้นด้วยแรงเรี่ยวแรงยิ่งและถือตัว (กากะทิก) นุทรัพย์มีค่าเท่ากำเหน็จเนื้อพอพากไปได้ ชื่อมาตราเงินอย่างต่ำที่สุด (ป.กากถิกา)