ปัญญาบารมี: หนทางการสร้างปัญญา ปัญญาบารมี หนทางสร้างปัญญา หน้า 80
หน้าที่ 80 / 144

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเล่าถึงการสร้างปัญญาผ่านตัวละครพระโพธิสัตว์ในการเดินทางเข้าสู่พระนคร โดยมีบริวารจำนวนมากและความเข้าใจเกี่ยวกับการเคารพต่อบิดา การละเว้นจากคำแสดงความโกรธภายในวรรณกรรมไทย มีบทสนทนาระหว่างพระโพธิสัตว์และพระราชาที่เผยให้เห็นถึงปัญญาและความอ่อนหวานในการสื่อสาร. ข้อคิดสำคัญเกิดจากการที่พระโพธิสัตว์ต้องทำความเข้าใจและเอื้อเฟื้อต่อบิดาของตน แม้จะมีสถานการณ์ที่ตึงเครียดก็ตาม โดยเรื่องนี้ยังแสดงให้เห็นว่าวรรณกรรมสามารถถ่ายทอดคุณค่าทางจิตใจและจริยธรรมผ่านตัวละครได้อย่างลึกซึ้ง

หัวข้อประเด็น

-ปัญญาบารมี
-พระโพธิสัตว์
-การสร้างปัญญา
-บทบาทในวรรณกรรมไทย
-คุณค่าทางจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา ฝ่ายพระโ manyศสัตว์ประดับตกแต่งตัวแล้ว มีเด็กพันหนึ่งห้องล้อมนั่งรถ ที่ประดับแล้ว. เมื่อเข้าสู่พระนคร เห็นพัดทิั่งเที่ยวอยู่ที่หลังคู บ่งบังบริวาร ที่มีคำล่าวว่า เจ้าผูกพาทั้งตัวหนึ่งที่ปาก อย่าให้ร้องได้. แล้วห่อด้วยเสื้อคลุมแพน ให้นอนในเครื่องฉาดแบกมา บริวารเหล่านี้ทำตามสั่ง พระโพธิสัตว์ เข้าสู่พระนครด้วยบริวารมาก. มหาชนเห็นพระโพธิสัตว์ดังนั้น ก็พากัน ชมเชย ดูพระโพธิสัตว์ไม่รอว่าวันนี้ร่อบว่าม โบสถ บาลิติต. เมื่อเธอเกิดมาถือแต่งโอสดงด้วย. เออ รูปเปรียบเทียบปัญหา ที่ทดลอง มีประมาณเท่านี้ได้. โบสถไปถึงวารพระราชฐาน ให้ทราบ ทูลพระราชาให้ทรงทราบ. พระราชาทรงสดับว่าโบสถาม ตรัสปฏิสนธิอย่าง อ่อนหวานว่า แนะมันติต เจ้าผู้ร้อนร้อน ตระโมนบุตรเรา จังรีบมาเกิด. มโหสถพร้อมด้วยเด็กพันหนึ่งเป็น บริวาร ขึ้นสูปราสาทถวายบังคมพระราชา ยืนอยู่ ณ ส่วนหนึ่ง. พระราชา ทอดพระเนตร เห็นเปโสภากรรมพระปราโมทย์ ตรัสปฏิสนธิอย่าง อ่อนหวานว่า แนะบันติ ตีบัติ เจ้าผู้ร้อนร้อนที่อาสนี. มโหสถก็นั่งที่อาสนีั้น เสนาะ ปุกกะสา กามิทะ เทวนทะ และ ชนเหล่าอื่นผู้โดมเขา ก็พากันตบมือสรวลเสาะเย้ยว่า คนทั้งหลาย พากันเรียกคนโดดเขา หลัวว่า บันติทิต การเรียกผู้ที่ให้บิดาลูกจากอาสนี แล้วนั่งเสียเองนั่นว่า บันติทิต ไม่สมควร. พระราชามีพระพักตร์เศร้าหมอง ทรงเสียพระทัย ลำดับนั้น พระมหาสัตว์วูกลามพระราชวา พระองค์เสียพระราชหฤทัย หรือ พระเจ้าข้า. พระราชามีพระราชดำรัสตอบว่า เออ ข้าเสียใจ เพราะได้ ฟังความเป็นไปของเจ้า ก็เป็นที่ยินดี แต่ if ได้เห็นความเป็นไปของเจ้ Gott เสียใจ เพราะว่าเจ้าให้บิดาของเจ้ากจากอาสนี แล้วเจ้่งเสียเอง. มโหสถ จึงกลามว่า ก็พระองค์ตรัสสำคัญว่า บิดาอุมัว่าในที่ทั่วไปหรือ. ครั้นตรัสตอบว่าบ้าเข้าใจอย่างนั้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More