ข้อความต้นฉบับในหน้า
ตอนที่ ๒ นิทานชาดก - มโหสถชาดก
เรื่อง แพะกับสุ่ม (เมณฑุกปัญชาดก ว่า ด้วยเมณฑุกปัญหา)
วันหนึ่ง พระเจ้าวีรหัฐรามประทับอยู่ ณ ที่มุมปราสาท ทอดพระเนตรสิ่งต่างๆ ก็ได้ทรงแลเห็นสุ่มกับแพะนี้มาว่ามีอยู่ร่วมกันและเห็นอิกว่าจังหวัดนั้นไปคาบหญ้ามาให้เจ้าแพะกิน ส่วนเจ้ะแพะคาบเอาปลากามให้สุ่มกิน ความเป็นไปของเจ้าสุ่มกับแพะนี้ พระเจ้าทรงเห็นอาปกิริยาและความเป็นไปของสัตว์ทั้งสองนั้น ก็ทรงดำริว่า “เจ้ามาและเจ้ะแพะปกติมันเป็นศัตรูกัน แต่วันนี้นักกลับมาเป็นสุขกันและกันได้ เราจะต้องผจญปัญหาขัณติกรุ คงตอบได้ จะเพิ่มสินจ้างรางวัลให้ใครไม่รักไม่ควรเลี้ยงไว้” บันฑิตทั้งหลายดงปัญหาแล้ว ไม่สามารถตอบได้ จึงขอพระราชาทรงจัดผ่อน ๑ วัน
เมื่อออกจากที่เฝ้าพระราชาแล้ว มโหสถเข้าไปเฝ้าพระนางอุมุพพรแล้ว ทูลถามเหตุการณ์เมื่อวันวานของพระราชา มโหสถจึงได้ไปที่นั่ง ขุดไปทางนั้นก็พบเจ้าแพะกับสุ่มกำลังกินอาหารของตนอยู่ในที่เดียวกัน พอเห็นก็หาให้ปัญหาออกทีเดียว จึงได้พูดพระนางอุมุพพรกลับบ้าน ฝ่ายอาจารย์ทั้งสิ้นได้มาขอเรียนคำตอบจากมโหสถ จึงรอดพ้นจากการต้องถูกขับออกจากพระราชวังและยังได้รางวัลคนละ ๑๐ ชิ้น