ข้อความต้นฉบับในหน้า
เนื้อหาชาดกย่อ
พระเจ้าพันชัยโกวิษะครองเมืองอินทปัตถ์แสนกุรุ วันหนึ่งพระองค์ทรงแสงหาความสงบสุขในค่ำคืนอุทยาน พระองค์ได้พบ ๓ ท่านคือ ท้าวสักกะ พญาครุฑ พญานาค คนทั้ง ๔ หาที่เวรรักษาอปิโสภสิล เมื่อได้พบกันถูกชะตากัน เพราะเคยเป็นเพื่อนกันมาแต่ชาติก่อน พระองค์ได้สนทนากันว่า ใครรักษาสงไสได้ดีกว่ากัน
เมื่อทอดลงกันไม่ได้ พระเจ้าพันชัยโกวิษะ จึงพาชายแปลงทั้ง ๓ ท่านมหาวีรบันฑิต ซึ่งเป็นนักติตประจำราชสำนัก วิริยบันฑิตวินิจฉัยให้ทั้ง ๔ พระองค์ ทําความดีสนับสนุนสรรเสริญให้สมบูรณ์เสมอกัน ถ้ามีพร้อมในบุคคลใดก็เป็นเหมือนกำเกวียนที่ร่วมมันอยู่ในคมเกวียน จะทําให้สงบระงับบาปได้
เมื่อพญานาคกลับถึงนาคพิพา ได้เล่าให้ฟังว่าสามีสิ่ง นางมีความศรัทธาใคร่ได้ฟังธรรมจากวิริยบันฑิต นางแสงรัศมีบอกพญานาคว่าต้องการหัวใจของวิริยบันฑิต นางอรินทร์ติซึ่งเป็นธิดาของพญานาคกับนางวิมลา มีรูปงามสวยงาม ฉลาด เมื่อทราบถึงความต้องการบาป ก็รับอาสาและขึ้นมาสู่โลกมนุษย์ เหาะไปถึงเขากาศดี แล้วบรรจงเพลิงทั้งมีเนื้อความว่า ผู้ใดนำหัวใจวิริยบันฑิตมาได้ นางจะยอมเป็นภรรยา
ขณะนั้นปุณณกะยักษ์มีความมุ่งหวังจะผ่านมานาเห็นนางอรินทร์ดีที่เกิดหลงรักจึงเข้ารับอาสา
ปุณณกะยักษ์แปลงเป็นหนุม่น้อย เข้าป่าเล่นสกากับพระเจ้า
ทัณฑ์ชัยโกวิษะ ซึ่งกำลังจับเป็นประธานในที่ประชุมก็ตรัยทั้งชมพูทวีป ในที่สุดปุณณกะยักษ์เป็นฝ่ายชนะ ของสิ่งนั้นคือ วิริยบันฑิต พระเจ้าเทนิญชัยโกวิษะไม่ทรงยินยอม เมื่อทั้งสองตกลงกันไม่ได้ก็ให้วรบันฑิต ตัดสิน วิริยบันฑิตตัดสินให้ปุณณกะยักษ์เป็นฝ่ายถูก และได้แสดงพระวาสวรรณถวายพระราชาในโรงธรรมสถานนั้น