ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา : หน้า 88/144

ปัญญาบารมี หนทางการสร้างปัญญา ๙๙ วันนี้เมื่อพระเจ้าทิราชเสด็จไปประพาสส своทยาน ตกาลาเย็น ผ่านมาทางนั้น ก็พบนางอยู่บนต้นมะเดื่อ พอเห็นเท่านั้นก็เกิดความรักขึ้นทันที จึงรับนางลงมาจากต้นมะเดื่อแล้วนำไปในตำแหน่งอรหันต์ ประชาชนก็ขนานนามพระนางว่านางอุทุมพรม เพราะได้นางมาจากต้นมะเดื่อ วันหนึ่ง เมื่อขบวนเสด็จซึ่งมีพระเจ้าวีรทหารถบาลนางอุทุมพรุ่ง เสด็จไปด้วยกันผ่านไป พระนางก็ทอดพระเนตรนายปุณกุตตรกำลังถางถางดิน อยู่ข้างทาง ก็เก็บนางในพระทัย ทรงพระสำรวจออกมาเบาๆ พระเจ้าวีรทหารถแวงในพระทัย แม่นางกราบทูลว่า “กระหอมฉันมี และสามี นั้นได้ทอดทันที กระหอมฉันไป บัดนี้กระหอมฉันได้เห็นเขาทำงานอยู่ ที่ข้างทาง จึงคิดว่่าวิสีคนากาลนี้ไม่อาจจะทรงสีไว้ได้ จึงได้สราา” พระเจ้าทหารถทรงคิดว่าพระนางไม่ด้รัสตามความเป็นจริงก็รี ก็ไม่ยอมทรงเชื่อ แทนจะประหรรพระนางเสียด้วย เมื่อมรณภัยคุกคาม พระนางจึงทูลพระราชว่า “ขอเดชะ ก่อนที่จะทำอะไรลงไปอย่กรวลาม พวกนักปราชญ์ภูมิ่อน” เมื่อพระราชาธราสถานท ท่านเสนาะ อาจารย์เสนาะทูลว่า “ไม่มาเป็น ไปได้ ว่าชายจะละหญิงเช่นพระนางเสียได้ กระหอมฉันยังสงสัยอยู่” แต่โหศกับกันดักลว่า “กระหอมฉันว่าจริงพระเจ้าข้า เพราะ กาลกิณีรกสีรกลิน ดูฟุตบอลบิดา หรือเหมือนทะเลฝากนั้นกับฝากโน้น” (สิภพักษณัฐดก ว่าด้วยสิภพากพรรคพรรคภรณี) เมื่อพระนางรอดพ้นจากความตาย เหมือนได้รับชีวิตใหม่ พระนางจึงได้ ขอพรจากพระเจ้าวิทจักรในการที่จะส่งข่าวของต่างๆ ไปให้โหลสโดย ไม่เลือกถลาเวลาและขอพระบรมราชานุญาตตั้งมัสสในฐานะน้องของ นาง ซึ่งพระเจ้าวีรทหารถก็ทรงพระราชทานให้ตามคำขอของพระนาง