ข้อความต้นฉบับในหน้า
ที่ 2 นิทานชาดก-เสนกชาดก
๑๐๐๙
เสนกชาดก
ว่าด้วยผู้มีปัญญาช่วยคนอื่นได้
สถานที่ตรัสชาดก พระวิหารเชตวันมหาวิหาร
สถานที่ตรัสชาดก ทรงปรารภพระปัญญาบารมีของพระองค์
เนื้อหาชาดก
ในอดีตกาล พระราชาทรงพระนามว่า ชนะ ครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี ครั้งนั้น พระโพธิสัตว์เกิดในตระกูลพรหมเกิดในนามว่า เสนกะ ท่านเติบโต แล้วเรียนศิลปะทุกอย่างที่เมืองตักกสิลาแล้วกลัมมาเข้าฝาพระราชาที่นครพรหมสี พระราชาทรงสถานานั้นในตำแหน่งอำมาตย์ และทรงเพิ่มยิ่งใหญ่ให้ท่าน ท่านได้ถวายอรรถธรรมแก่พระราชาเนื่อง ๆ ท่านเป็นผู้สอนธรรมที่มีอยู่ในพระราชาให้พระราชาทรงดำรงอยู่ในเบญจศีล แล้วให้ทรงดำรงอยู่ในปฏิปทาที่ดีงามนี้ คือนาท ในอุบาสกธรรม และในศาสนธรรม ๑๐ ข้อ สมันน เ ที่เป็นเสมือนเวลาที่พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในสลากรัศ พระมหาสตว์ไปที่ท่ามกลางแท่นท่อตอยู่บอวลไปด้วยกลิ่นในธรรมสถาที่เขาเตรียมไว้แล้ว ก็แสดงธรรมด้วยพุทธสาล ธรรมกายของท่านเป็นเช่นกับธรรมกายของพระพุทธเจ้าทั้งหลายก็ปานกัน
ลำดับนั้น พระมหณฺฐคนหนึ่งเที่ยวหาของเงินได้เงินพันหาปะเก็บฝากไว้ที่ตระกูลพราหมณ์ตระกูลหนึ่ง แล้วคิดว่า เราจะเที่ยวออก ดังนี้ แล้วก็ไป ในเวลาพราหมณ์นี้ไปแล้ว ตระกูลนั้นใช้หาไปนบพรหม พราหมณ์นั้นกัน กลับมา แล้วขอทานปะคืน พราหมณ์ไม่อาจจะให้ทานปะคืนได้ จึงได้ให้ของตนให้เป็นนางบำเรอทอง คือเมียบำเรอพราหมณ์นั้น พราหมณ์น พานางไปอยู่กินกันที่หมู่บ้านตำบลหนึ่ง ไม่ไกลจากนครพาราณสี